🌤 چاشت‌نگار 🌤 یادش خوش! روزگاری بود که رمان حکیمانه و زیبای «بینوایان» را می‌خواندیم و به حال «کوزِتِ» بینوا از صمیم قلب غصه می‌خوردیم که از مادرش(فانتین) جدا شده و در چنگال «تناردیه»ها گیر افتاده است و آرزو می‌کردیم که هرچه زودتر مادرش برگردد و او را از دستان بی‌رحم آن دو موجود بی‌مسئولیت (= تناردیه و همسرش) رهایی بخشد. امروز اما تناردیه‌ها از قضا و با شگفتی «بعضی از والدین واقعی» هستند، نه مانند تناردیه‌های بینوایان «والدین غیر واقعی»! همان والدینی که بچه‌هایشان واقعا از آنان متولد گشته‌اند، اما عملا همان تناردیه‌ها هستند. والدینی که فقط بچه‌هایشان را می‌خورانند و می‌نوشانند و می‌پوشانند و البته پیش از آشنایی با زبان و ادبیات فارسی، کلاس زبان انگلیسی می‌فرستندشان! اما در مورد تربیت دینی، هویتی و ملی فرزندان؛ هیچ! این چیزها برای این والدین بی‌مسئولیت، اصلا مهم نیست یا اگر هم باشد در اولویت نیست. بیزارم از آنان. ✍ ابَرشاگردتحلیل سیاسی و جنگ نرم http://eitaa.com/joinchat/1560084480C6ad9c44032