همانطورکه دولتمردان ایرانی سعی دارند تا آزادسازیِ ۱ را به قدرت دیپلماسی‌شان ربط بدهند و از آن دستاوردسازی کنند، سفیر انگلیس در ایران نیز تلاش دارد تا توقیف آن را جلوه بدهد؛ آنهم درحالیکه اولاً آنچه تا اینجا باعث آزاد سازیِ شده، راهبرد بوده است (دقیقاً راهبردی که در قضیه‌ی برجام جای خالی‌اش به شدت احساس می‌شود) و درثانی خودِ انگلیسی‌ها نیز بهتر از هر کسی می‌دانند کارشان مصداق است چراکه نه ایران عضو می‌باشد که ملزم به اجرای قوانین آن باشد و نه انگلیسی‌ها بعد از برگزیت، دیگر عضو آن هستند که بخواهند برای توجیه اقدام‌شان به قوانینِ آن استناد کنند!! ➕ البته اگر خبر تلاش آمریکایی‌ها برای توقیف دوباره‌ی این کشتی با حکم وزارت دادگستریِ خودشان درست باشد، باید آن را نوعی انداختنِ توپ در زمین آمریکایی‌ها، برای فراری دادنِ انگلیسی‌ها از اتهام دزدی دریایی و مخمصه‌ای دانست که امروز با توقیف کشتی‌شان (توسط ایران)، در گرفتارِ آن شده‌اند!