یکی از گشایش‌های دولت سیزدهم افزایش روابط با کشور روسیه به‌عنوان ابرقدرت جهانی است که از نظر تکنولوژی، نظامی، امنیتی، بین‌المللی و سیاسی و اقتصادی ثمرات فراوانی برای کشور دارد. به نظر شما سیاست خارجی دولت چهاردهم در مواجهه با ثمرات ایجاد شده در روابط تهران و مسکو باید چگونه باشد؟ رویکرد دولت چهاردهم و نگاهش به مسائل داخلی و بین‌الملل هنوز مشخص نیست. من معتقدم که رویکرد دولت چهاردهم ممکن است که برخلاف دولت سیزدهم باشد که البته مردم رای دادند و باید احترام گذاشت به این رویکرد و قطعاً به حاکمیت جمهوری اسلامی لطمه‌ای وارد نمی‌شود و قطعاً دولت چهاردهم در مسیر دست‌یافتن به بهترین‌ها برای مردم عزیز ما حرکت خواهد کرد. در حوزه روسیه اما من معتقدم که در رویکرد نگاه به شرق در دولت سیزدهم روابط ما با روسیه دارای چارچوب و معنای خاصی شد. ما توانستیم جذب سرمایه خوب و حتی تجارت تسلیحات خوبی داشته باشیم. من معتقدم برای دولت چهاردهم ظرفیت خوبی فراهم شده است که از آن استفاده کامل ببرد و تجارت آزاد با اتحادیه اوراسیا از جمله آنهاست. روسیه به دلیل تنشی که با غرب دارد وضعیتی را سپری می‌کند که ما در روابط با آنها دست برتر را داریم و علت آن را نیز می‌توان تسلیحاتی دانست که قبل از جنگ اوکراین در اختیار روسیه قرار دادیم و معادلات جنگ را به نفع آنها تغییر داد. از لحاظ تجاری و اقتصادی به کریدور امنی از چه لحاظ انرژی و چه ترانزیت نیاز دارند. این امر نیز به دلیل جغرافیای ایران عزیز ماست و می‌توانیم این جایگاه را تثبیت کنیم. این تثبیت می‌تواند از طریق سایر نهادها همچون بریکس و شانگهای ادامه یابد و این استفاده‌کردن از فاکتورها و بازی‌کردن با تمامی ظرفیت‌های تعاملی که جمهوری اسلامی ایران می‌تواند داشته باشد مؤثر است. از جمله این ظرفیت‌ها هند و چین و حضور آنها در بریکس کنار روسیه است که می‌تواند ظرفیت ما را حداکثری کند. به نظر من در دولت چهاردهم باستی به گفتمان اصیل جمهوری اسلامی ایران که همان نه شرقی و نه غربی، جمهوری اسلامی است توجه کنیم و هم شرق و هم غرب را در نظر بگیریم و از افراط در شرق‌گرایی پرهیز کنیم. در همین چارچوب به نظر بنده کارشناس ارتباط با روسیه بایستی ادامه یابد. با چین بایستی به یک چارچوب متناسبی دست پیدا کنیم و با هند نیز بایستی تکلیف خود را مشخص کنیم. با غرب نیز به اعتقاد بنده بایستی از موضع قدرت و از موضع کسب منافع وارد مذاکرات شویم. بسیاری از کشورهای منطقه نسبت به ریاست‌جمهوری آقای پزشکیان واکنش نشان داده و بر ترک‌زبان بودن رئیس‌جمهور بعدی ایران مانور دادند. به نظر شما مواجهه سیاست خارجی دولت چهاردهم با منطقه آسیای مرکزی و قفقاز چگونه خواهد بود؟ نظام جمهوری اسلامی ایران یک نظام سیاسی متکثر از اقوام و زبان‌های متعدد است که در این جغرافیا در حال زندگی هستند و همواره قومیت‌ها و حتی اقلیت‌های مذهبی جایگاه ویژه‌ای در جمهوری اسلامی ایران داشته‌اند. با انتخاب جناب آقای پزشکیان در ساعات اولیه مواضعی از سوی برخی کشورهای منطقه گرفته شد که شیطنت‌آمیز بود؛ اما مواضع قاطعی که رئیس‌جمهور منتخب ما در گفتگو با نخست‌وزیر ارمنستان داشتند و تأکید مجددی که بر مواضع اصولی جمهوری اسلامی ایران در مورد مرزهای بین‌المللی داشتند آب سردی بر پیکره این شیطنت‌ها بود. سیاست خارجی و مواضع جمهوری اسلامی ایران چیزی نیست که با این مواضع سطحی و نابخردانه دستخوش تغییر یا مشکلاتی شود که منافع ما دچار مشکلاتی شود.