🌟 قبساتی از افاضات استاد صمدی آملی (حفظه الله) 🌟 ♦️ جلسه دوازدهم - عصرِ روزِ ششم ماه محرّم ۱۴۴۴ (ه.ق) ♦️ ۱۳ مرداد ۱۴۰۱ (ه.ش) ✳️ قسمت سوم ⬇️⬇️ از دقیقه ۳۱ تا دقیقه ۴۳ 🔸 انسان هر چه را که می‌خواهد، باید از راه گریه تحصیل کند چرا که گریه، آسمان را به زمین وصل می‌کند و عرش الهی را می‌لرزاند چه اینکه گریه‌ی اهل معرفت در دل شب‌ها، تمام ملائکةالله را به عجز در می‌آورد. 🔹 هنگامی که امیرالمومنین (ع) به شهادت رسیدند، از جناب حُجر سوال شد که علی (ع) را چگونه شناختی؟ فرمود: علی (ع) در میدان جنگ، همچون شیرِ غرّنده‌ بود امّا در دل شب، "یَتَمَلمَلُ کَتَمَلمُلِ السَّلیم" همانند مارگَزیده‌ای به خود می‌پیچید و می‌فرمود "آه مِن قِلَّةِ الزّادِ وَ طُولِ السَّفَر وَ عَظیمِ المَورِد" آه از کمی توشه و طولانی بودن سفر و عظمت مقصد. 🔸 در لغت عرب، به شیری که با سرعت به سوی طعمه حمله‌ور شود و دم به دم در حال پیش‌روی باشد و هرگز عقب‌نشینی نکند، حیدر کَرّار گویند. 🔹 از جمله اَلقاب امیرالمومنین (ع) هم حیدر کرّار است چرا که همیشه در جنگ‌ها، همانند شیر غُرّانی، به قلب دشمن حمله‌ور می‌شدند و هرگز عقب‌نشینی نمی‌کردند چه اینکه در جنگ صفّین هم، بعد از اینکه حضرت، ماه‌ها با دشمن مذاکره کردند امّا نتیجه‌ای حاصل نشد، در حمله‌ای که به قلب لشکر دشمن داشتند، سیصد و سی و سه نفر از دشمنان را یا از عمود مُنشَقّ کردند و یا از افق. 🔸 امّا همین امیرالمومنین در دل شب‌ها، همانند مارگَزیده‌ای به خود می‌پیچیدند و پیوسته ذکر شریف آه را بر لب داشتند که به تعبیر امام صادق (ع)، خودِ آه، اسمی از اَسماءالله است. 🔹 حضرت علّامه حسن‌زاده آملی (ره) هم به تأسّی از مولا امیرالمومنین (ع)، در یکی از غزل‌های دیوانشان فرمودند: که من فقط آه دارم. 🔸 گریه و آهِ اهل معرفت در دل شب، مُلک و ملکوت را به ضَجّه در می‌آورد و زمین و زمان را به هم می‌ریزد به‌‌طوری که تمام اولیای الهی که گوش شنوا دارند، این آه را می‌شنوند چه اینکه عالم مِثال، ملائکةالله و هر کسی که با او ارتباط وجودی داشته باشد، این آه را می‌شنوند. 🔹 لذا گریه و آه، انسان را به جَزَع در می‌آورد و هر گاه انسان به جزع در آید، با اهل بیت (ع) محشور می‌شود. #محرم_1444 #جلسه_12_13_5_1401 💢 کانال (طهورا و صفورا و صبورا) http://splus.ir/tahoorasafoorasaboora سروش 🌷🌸🌺🌸🌷