روزی شخصی روستایی از شیخ مفید سوال کرد که زنی حامله فوت شده و فرزندش در رحم زنده است، آیا باید شکم آن زن را شکافت و بچه را بیرون آورد یا آن زن را با کودکش دفن کرد؟ شیخ مفید فرمودند: مادر را با فرزندی که در رحم دارد دفن کنید. آن مرد از راه برگشت به طرف ده خود برود که ناگاه سواری به او رسیده دستور ایست داد و فرمود :شیخ مفید گفتند که شکم زن را پاره کنید و کودک را بیرون آورید، آنگاه بدن آن زن را پانسمان کنید و دفنش نمایید، مرد دهاتی آن دستور را پذیرفت و به فتوای دوم عمل کرد. بعد از چندی که عبورش به بغداد افتاد جریان را برای شیخ مفید نقل کرد، شیخ فرمود :من کسی را با چنین پیغامی نفرستادم و معلوم می شود، آن شخص حضرت صاحب الامر بوده اند بنابراین معلوم می‌شود که من قابلیت فتوا دادن و مرجعیت را ندارم. از این رو در خانه را بر روی مردم بست و از فتوا دادن خودداری نمود. طولی نکشید که از جانب امام عصر توقیع ونامه‌ای برای او بیرون آمد که :برشما است که فتوا دهید و بر ما است که شما را از خطا حفظ و تسدید کنیم، ما شما را وا نمی گذاریم تا درخطا واقع شوید. پس از آن، بار دیگر شیخ مفید بر مسند فتوا نشست. کانال 🇮🇷 تهذیب و اخلاق 🇮🇷 👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/3810328601Cd756f67536