فرازی از وصیت نامه امام خمینی (3): اکنون ببینیم چه گذشته است بر ، این ودیعه الهی و ماترک پیامبر اسلام (ص)؛ مسائل أسف‌انگیزی که باید برای آن گریه کرد، پس از شهادت حضرت علی (ع) شروع شد. خودخواهان و طاغوتیان، قرآن کریم را وسیله‌ای کردند برای حکومت های ضد قرآنی؛ و مفسران حقیقی قرآن و آشنایان به حقایق را که سراسر قرآن را از پیامبر اکرم (ص) دریافت کرده بودند و ندای "اِنّی تارکٌ فیکُمُ الثقلان" در گوش شان بود، با بهانه‌های مختلف وتوطئه‌های از پیش تهیه شده، آنان را عقب زده و با قرآن، ‌در حقیقت قرآن را ـ که برای بشریت تا ورود به حوض بزرگ ترین دستور زندگانی مادی ومعنوی بود و است ـ از صحنه خارج کردند؛ و بر ـ که یکی از آرمان های این کتاب مقدس بوده و هست ـ خط بطلان کشیدند و از دین خدا وکتاب و سنت الهی را پایه گذاری کردند، تا کار به جایی رسید که قلم از شرح آن شرمسار است