«اَلا بِذِکرِ الله تَطمَئِنُّ القُلوبُ» : آگاه باشید تنها با یاد خدا دل ها آرام میگیرد . اگر می خواهیم آرامش پیدا کنیم ، اگر می خواهیم اضطراب از زندگی ما رخت بربندد ، اگر می خواهیم بیماری های روحی ما بر طرف شود باید ذاکر باشیم . چرا که در لحظه ای که انسان به یاد خدا نیست و خدا از قلبش خارج شده ، غیر خدا مثلا دنیا به جای خدا در قلبش قرار گرفته است و هر آنچه غیر خداست فانی و از بین رفتنی است . شخص دائم نگران کم و زیاد آن و فنا و بقا آن است و هیچ گاه آرام نمی گیرد . در حالی که اگر خداوند در قلب او جای گیرد ، در واقع یک عالمِ قادرِ حیِ باقیِ کافی میهمان قلب اوست و دیگر هیچ جای نگرانی نیست . اما گاهی می بینیم انسان هایی را که آرامش دارند ولی به یاد خدا نیستند . آرامش آن ها از کجاست ؟ مگر ذکر خدا تنها عامل آرامش نبود ؟ آری ، آن عده ای که می بینیم بدون هیچ ذکری آرامش دارند ، آرامش آن ها حاصل مثلا قرص های اعصاب است یا مثلا موسیقی است یا مثلا لمس یک دست نرم و لطیف ! اما نکته این جاست که این گونه آرامش موقتی است و زود از بین می رود . در حالی که آرامش حاصل از یاد خدا یک آرامش دائمی است ؛ نه فقط این دنیا بلکه آخرت را هم در بر می گیرد . ذکر خدا آرامش و اطمینانی به انسان می دهد که این آرامش های سطحی و مقطعی دنیا در مقابل آن هیچ است و کسی که به آن ها قناعت کند ، قطعا ضرر کرده است . 🍃 🌺🍃 @takhooda 🦋