🔥شيطان آن دو "آدم و‌حواء" را با فريب و حيله به سقوط (و پرتگاه گناه) كشاند، پس چون از آن درخت (نهى شده) چشيدند، زشتى برهنگى‌شان براى آنان آشكار شد و به (پوشاندن خويش با) چسباندن برگ درختان بهشت بر خود پرداختند. برهنگى، نوعى كيفر الهى است، نه نشانه‌ى كمال و تمدّن! که اگه نشانه‌ی کمال و تمدّن باشد، حیوانت برهنه هستند، پس متمدّن‌ترند. در ارتكاب گناه، كوچک و بزرگ بودن گناه اصلاً مطرح نيست! آنچه که مطرح است، گستاخى بر گناه است. : به کوچکی گناه نکن؛ ببین چه کسی را داری نافرمانی می‌کنی! گاهى سقوط گام به گام است؛ ابتدا ايجاد فكر انحرافى، سپس انجام منهيّات "نهی‌شده‌ها" و خوردن چيزهاى ممنوع و آنگاه، سقوط و برهنگى خداوند بدون اتمامِ حجّت، كسى را توبيخ نمى كند. لذا فرمود: آيا شما را از آن درخت نهى نكردم و به شما نگفتم كه شيطان براى شما دشمنى آشكار است؟ این سوال، سوالِ حقیقی نیست. نهی‌تان کردم و گفتم که شیطان برای شما، دشمنی آشکار است. 🖌طلبه پاسخگو @talabeh1369