آتش! (١) ١. از بلاهای عظیمی که انسان امروزی را دچار کرده است، نه آتش سوزی است و نه سیل و طوفان و زلزله! بلکه انقطاع از آسمان، و زمینی پنداشتن هر آن چیزی است که بدان مبتلا می شود. ٢. او از این که آسمان را در علت پیدایش پدیده ها دخیل بداند، سخت گریزان است چراکه اگر چنین بیاندیشد، ناگزیر است به قواعد آسمان نیز تن دهد! ٣. اما او سخت گرفتار لذایذ زودگذر زمینی یا در تمنای وصال آن است. از همین رو است که تلاش می کند هرآنچه خارج از زمین است را نبیند و نشود! (إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا سَواءٌ عَلَيْهِمْ أَ أَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لا يُؤْمِنُونَ/ خَتَمَ اللَّـهُ عَلى‏ قُلُوبِهِمْ وَ عَلى‏ سَمْعِهِمْ وَ عَلى‏ أَبْصارِهِمْ غِشاوَةٌ وَ لَهُمْ عَذابٌ عَظِيمٌ _ برای کافران (لجوج) یکسان است که آنان را (از عذاب الهی) بیم دهی یا ندهی؛ (در هر صورت، آنان) ایمان نمی‌آورند / خداوند بر دل‌ها و بر گوش‌های آنان مهر نهاده، و بر دیدگانشان پرده‌ای (افکنده شده) است، و عذاب بزرگی خواهند داشت _ بقره ۶ و ۷) @Talangor_e_sorkh