✅خوارزمی می نویسد :
امیرمؤمنان علی(ع) هنگامی که به صِفّین می رفت، در کربلا فرود آمد و به ابن عبّاس فرمود :
📋《أَ تَدرِی مَا هَذِهِ البُقعَهُ؟》
♦️می دانی این مکانْ کجاست؟
ابن عبّاس گفت : نه!
امام(ع) فرمود :
📋《لَو عَرَفتَها لَبَکَیتَ بُکَائِی! ثُمَّ بَکَی بُکَاءً شَدِیدَاً!
ثُمَّ قالَ : مَا لِی وَ لِآلِ أبِی سُفیَانَ؟!》
♦️اگر این مکان را می شناختی، همچون من می گریستی! و آن گاه، گریه شدیدی کرد و فرمود : من با آل ابوسفیان، چه کار دارم؟!
📋《ثُمَّ التَفَتَ إلَی الحُسَینِ(ع) وَ قَالَ : صَبرَاً یَا بُنَیَّ! فَقَد لَقِیَ أبُوکَ مِنهُم مِثلَ الَّذی تَلقَی بَعدَهُ!》
♦️آن گاه امیر مؤمنان(ع) به امام حسین(ع) رو کرد و فرمود :
شکیبا باش! پسر عزیزم! پدرت هم از آنان، همانند آنچه تو پس از او خواهی دید، می بیند.(۱)
👤شیخ صدوق در روایتی دیگر آورده است که؛
امام علی(ع) هنگامی که در سرزمین کربلا توقف کردند، نماز صبح را در آنجا به جا آورد، سپس مقداری از خاک آن زمین را برداشت و بویید و فرمود :
📋《وَاهَاً لَکِ اَیَّتُهَا التُّرْبَهُ لَیُحْشَرَنَّ مِنْکِ قَوْمٌ یَدْخُلُونَ الْجَنَّهَ بِغَیْرِ حِسَابٍ》
♦️شگفتا از تو ای خاک!
قومی از تو بیرون می آیند که قیامت بی حساب وارد محشر می شوند.(۲)
سپس به زمین اشاره کردند و فرمودند :
📋《مَناخُرُ مَسَارِعُ عُشَّاقٍ شُهَداءٌ لایَبِقُهُم کَانَ قَبلَهُم وَ لا یَلحَقُهُم مَن بَعدَهُ》
♦️اینجا سواران و قتلگاه عاشقان است، شهيدانى كه نه پيشینيان بر آنان سبقت جستهاند و نه آيندگان به مقام آنان خواهند رسید.(۳)
👤همچنین ابن اثیر در روایتی دیگر می نویسد :
راوی می گوید :
📋《فَخَرَجتُ مَعَهُ عَلَى شَاطِئِ الفُرَاتِ، فَعَدَلَ عَنِ الطَّرِيقِ وَ وَقَفَو وَقَفنَا حَولَهُ، فَقَالَ بِيَدِهِ :
هَذَا مَوضِعُ رِوَاحِلِهِم، وَ مُنَاخُ رِكَابِهِم وَ مُهَرَاقُ دِمَائِهِم، بِأَبي مَن لَا نَاصِرَ لَهُ فِي الأَرضِ وَ لَا فِي السَّمَاءِ إلَّا اللهُ!》
♦️به همراه امام علی(ع) بر کناره فرات بیرون آمدیم که ایشان از راه کناره گرفت و ایستاد و ما هم گرد او ایستادیم.
ایشان با دستش اشاره کرد و فرمود :
این جا جایگاه اسباب سفر و خوابگاه مرکب هایشان و محل ریختن خونشان است!
پدرم فدای آن که در زمین و آسمان یاوری جز خدا ندارد.
راوی می گوید :
📋《فَلَمَّا قُتِلَ الحُسَينُ(ع) خَرَجتُ حَتَّى أَتَيتُ المَكَانَ الذَّي قَتَلُوُهُ فِيهِ، فَإِذَا هُوَ كَمَا قَالَ! مَا أَخَطَأَ شَيئَاً》
♦️هنگامی که امام حسین(ع) کشته شد بیرون آمدم تا به مکانی که او را در آن جا کشته بودند رسیدم.
درست همانگونه بود که امام علی(ع) گفته بود و حرفش کوچکترین خطایی نداشت.(۴)
📚منابع :
۱)مقتل الحسین(ع) خوارزمی، ج۱، ص۱۶۲
۲)امالی شیخ صدوق، ص۱۳۶
۳)بحارالانوار مجلسی، ج۴۱، ص۲۹۵
۴)اسد الغابة ابن اثیر، ج۲، ص۳۸۹
@TarikhEslam