بسم الله الرحمن الرحیم. الٰهُمَّ صَلِّ علیٰ مُحمدٍ و آلِ مُحمدٍ و عَجِّل فرَجهم. الــــــــنحــــــو الــــــــــوافـــــــــی. در عرب رایج است که یک جمع مذکر سالم،علم شود،مثلا اسم پسر حسین را،سَعدون بگذاری.. در اِعراب سعدون ی که علم شده چند وجه جایز است. ۱.معرب شود به حروف(دقیقا مثل اعرابِ جمع مذکر سالم ) ###این وجه خالی از اشکال و اشتباه نیست## مثل جاء سَعدُونَ،مررت بِسَعدِینَ،رایت سَعدِینَ توجه##در صورت اضافه شدن سعدون نون او حذف نمیشود## ۲.ملتزم شویم به اینکه آخر آن،در هر سه حالت رفع و نصب و جر، ، یاء و نون شود،و حرکات اعرابی بر روی نون جاری شود و نون هم تنوین دار شود مثل جاء سَعدِینٌ،مررت بسعدینٍ،رایت سعدیناً(این قسم دوم مورد تایید عباس حسن هست). ۳.وجوبا آخر آن واو و نون بیاید و اعراب بر روی نون ظاهر شود بدون تنوین نون. مثل جاء سعدونُ،مررت بسعدونِ رایت سعدونَ ۴.وجوبا آخر آن واو و نون بیاید و اعراب بر روی نون ظاهر شود همراه با تنوین نون. سعدونٌ،سعدونٍ،سعدوناً ۵.وجوبا آخر آن واو و نون مفتوحه بگیرد و در تمام حالات،معرب شود به اعراب تقدیری. خلاصه صفحه ۱۳۱ تا ۱۳۴ @talcheslkotob