بسم الله الرحمن الرحیم. ❤️❣️❤️❣️ ❣️❤️❣️ ❤️❣️❤️ ❣️ ❤️ النحو الوافی المُعربُ و المَبنِی من الاَسماء و الافعال و الحُروف. اولا تمام حروف مبنی هستند،زیرا حروف مستقلا و منفردا معنایی ندارند،و وقتی معنایی ندارند،نمیشود اثبات کنیم برایشان کاری،یا اینکه نمیشود اثبات کرد،کاری بر آنها واقع شده و نیز تمام کننده معنایی نیستند(یعنی مسند یا مسند الیه نیستند)،پس اعراب به حروف داخل نمیشود چون هیچ احتیاجی به اعراب ندارند. ثانیا،اسم ها مناسب اعراب هستند،چون اسم ذاتا بر معنای مستقلی دلالت دارد و این اسم گاه اثبات میشود برای او کاری(فاعل) و گاه کاری بر او واقع میشود(مفعول به )،وگاه غیر این موارد است(مضاف الیه)،و هر کدام از آن معانی(فاعلیت،مفعولیت،مضاف الیه بودن)احتیاج دارند به علامتی که مختص به خودشان باشد و این علامت‌ متمایز کند آنها را، از غیر خودشان،این علامت را،اعراب گویند. توجه:اصل در اسماء معرب است به خاطر توضیح فوق،و اسم های مبنی کم هستند مشهور ترین اسماء مبنی عبارت است از 1.ضمائر 2.اسماء شرط 3.اسماء استفهام (به شرطی که اسماء شرط و اسماء استفهام مضاف به مفرد نشوند زیرا اگر مضاف به مفرد شوند معرب اند) 4.اسماء اشاره غیر از مثنی ها 5.اسماء موصولات غیر از مثنی ها 6.اسماء افعال 7.اسماء مرکب مثل احدَ عشرَ 8.اسم لای نفی جنس 9.منادا(وقتی مفرد یا نکره مقصوده باشد) 10.بعضی متفرقات مثل حیثُ، اسم مختوم به ویه، یا مثل اسم بر وزن فَعالِ مثل حَذامِ و مثل اسماء اصوات مانند قاقِ(که اسم صوت برای صدای مرغ است). نکته مهم:هر لفظی که سابقا مفرد و مبنی بوده سپس علم میگردد،واجب است آن لفظ را تنوین و اعراب دهیم مثل اینکه اسم شخصی را امسِ (مبنی بر کسر) بگذاری پس میشود جاء امسٌ مررت بامسٍ رایت امساً (خلاصه آخر صفحه 65 تا آخر ۶۸). @talcheslkotob