بسم الله الرحمن الرحیم. ❤️❣️❤️❣️ ❣️❤️❣️ ❤️❣️❤️ ❣️ ❤️ النحو الوافی. الافعال. فعلها از نظر اعراب و بنی دو دسته اند. ۱.مبنی دائما مثل فعل ماضی و امر. ۲.گاه معرب و گاه مبنی هستند،مثل فعل مضارع. کیفت بنا در ماضی سه قسم است. الف،مبنی بر فتحَة،در صیغه های یک،و دو و چهار و پنج.(ضَرَبَ،ضَرَبا،ضَرَبَتْ،ضَرَبَتا). توجه،اگر فعل ماضی آخرش الف بود،در صیغه اول،فتحه در تقدیر است،چون الف نمیتواند،اعراب بگیرد،مثل رَمَیٰ که مبنی بر فتحه تقدیری است. ب:در صیغه سه مبنی بر ضم است،مانند ضَرَبُوا. ج:فعل ماضی در سایر صیغه ها مبنی بر سکون است(ضربْنَ،ضربْتَ،ضربْتُما،ضربْتُم،ضربْتِ،ضربتما،ضربْتن،ضربْتُ،ضربْنا،و مثل اینهاست رمَیْنَ،رمیْتَ الی آخر). احــــــوال بــــنـــی در فـــعــــل امـــر. ۱.اگر آخر فعل امر حرف عله نباشد. الف،مبنی بر سکون،زمانی که به آخر آن چیزی متصل نشود(صیغه اول مخاطب،اضرِبْ)،یا متصل شود به آن،نون نسوة،مثل اٍضرِبْنَ ب:مبنی بر فتحة،زمانی که متصل شود نون تاکید مثل اضربَنَّ،یا اضربَنْ ۲.اگر آخر فعل امر حرف عله باشد، در صیغه اول مخاطب مبنی میشود بر حذف حرف عله،مثل اُدْعُ که مبنی بر حذف واو بوده چون اصلش ادعو بوده،یا مثل اسعَ که اصلش اسعَیٰ بوده،و یا مثل ارم ِ که اصلش ارمِیٖ بوده. توجه اگر در این حالتِ مبنی بر حذفِ حرف عله،فعل امر نون تاکید بگیرد،حرفی که حذف شده بود، بر میگردد مثل اُدْعُوَنَّ،اِرْمِیَنْ،اگر حرف محذوف الف باشد،در بازگشت قلب به یا میشود مثل اسعَ که در تاکیدش گویم اسعَیَنَّ ۳.چه آخرش حرف عله باشد،چه نباشد، مبنی بر حذف نون زمانی که متصل شود به او،الف اثنین یا واو جمع،یا، یاء مخاطبة،مثل اِضْرِبا،اِرمیا،اضربوا ارموا،اضربی ارمی. (خلاصه اواخر صفحه ۶۸ تا وسطهای صفحه ۷۰،) @talcheslkotob