بسم الله الرحمن الرحیم. .❤️❤️❤️حلول ماه مبارک رمضان مبارک❤️❤️❤️❤️. النحو الوافی نحویون معتقدند،بعضی از اسماء به خاطر شباهتشان به حرف،مبنی میشوند. مثلا در سه کلمه (مَن) و (اَینَ) و (کَیْفَ)،که هر سه از اسماء استفهامند چنین میگویند. کلمه مَن،اسمی است که اولا،دلالت میکند بر معنایی که غالبا آن معنا عاقل است و ثانیا،بر استفهامی دلالت میکند که آن استفهام از خارج لفظ او فهمیده میشود، مثلا وقتی گفته میشود مَن عندَک،اصل مثال،اَ مَن عندک بوده که اَ برای استفهام،و مَن برای معنایی غالبا عاقل(کسی) به کار برده میشود و هیچ وقت این اصل در کلام عرب نیامده، و وقتی مَن همواره با همزه استفهام مقدر استعمال شده،بی نیاز شده از همزه مقدر و من این معنای همزه را متضمن شده،پس مَن شبیه به همزه استفهام شده و مبنی شده است. اَیْنَ و کیفَ نیز مانند مَن هستند،یعنی متضمن همزه استفهام میشوند و در نتیجه شبیه به حرف و مبنی میشوند. عباس حسن،علت حقیقی در اعراب و بناء را استعمالات عرب میداند و هیچ کدام از استدلال های بالا را قبول ندارد. خلاصه صفحه ۷۸ تا آخر ۷۹ 🙏ما را از دعاهایتان محروم نفرمایید🙏 @talcheslkotob