بسم الله الرحمن الرحیم. الـــــــنحو الـــــوافی. زیادة و تفصیل. ۱.عرف عرب جریان دارد به نامگذاری کردن اشخاص به اسماء سته مثل،ابوالفضل و ذی النون. #علم منقول از این اسما دو حالت دارد. الف.معرب شود به حروف یا معرب شود به هر اعرابی که آن اسماء معرب میشدند دقیقا مثل قبل از علمیت. ب.این اسم علم به همان حالتی که علم شده است باقی بماند و اعراب صدرشان تقدیری است. مثل کان ابوالفضل رفیقَ الحسین علیه السلام و اخاه. اِنَّ ابوالفضل من اعظم اصحاب الحسینِ. اثنی علی علیه السلام علی ابوالفضلِ خیرَ الثناء اعراب ابوالفضل در هر سه مثال تقدیری است گرچه در مثالی که اسم کان شده بگویم علامت رفع واو است بهتر است. ۲.زمانی که اسماء سته معرب شوند به حروف و بعد از آنها ساکنی بیاید مثل جاء ابو المکارم،رایت ابا المکارم،قصدت الی ابی المکارم، علامت اعرابی(واو،الف،یاء) در لفظ ساقط میشود و آنها معرب میشوند به اعراب تقدیری،یعنی در مثال جاء ابو المکارم،میگویم ابو مرفوع است به واو مقدره.(همزه المکارم در وسط کلام خوانده نمیشود چون همزه وصل است) توجه،این اعراب تقدیری به حسب مراعات نطق است نه مراعات کتابت،چون در مراعات کتابت واو موجود است و تقدیری نیست. خلاصه صفحه ۹۹ تا اوائل صفحه۱۰۰. @talcheslkotob