میدان داری زنان در سوگواری عاشورایی، امری است برآمده از فطرت زنانه. فرقی نمی کند در کجای مجلس باشند، در حاشیه، در متن، حتی اگر اصلا بطور فیزیکی در لحظه ی روضه خوانی حضور نداشته باشند. باز هم اوج حزن را دریافت می کنند. مثل مادر حاج محمود، 👆 که اصلاً او را بیرون از مجلس یا از فاصله ای دور در این حالت دیده و دلش نه تنها به حزن پسر گره خورده است، بلکه سوز و گداز او را نیز به راحتی به اوج استیصال اباعبدالله الحسین (علیه السلام) در روز عاشورا گره می زند. مادر حاج محمود دریافت می کند. از همان حاشیه از همان بیرون متن. 🏴 اینکه می گوییم زنان عاملیت تام در صحنه ی سوگ عاشورایی دارند، یعنی از ظرفیتی سخن می گوییم که می تواند دل را بلرزاند نه تنها دلهای عاشق و عاشورایی مردان مومن را ، بلکه دلهای سنگ و سیمانی جبهه ی کفر را. اشکهای کثیف معاویه را هم زنی سرازیر کرد به محبت علی (علیه آلاف التحیة و الثناء). 🏴 اصلآ در خود روز واقعه ی محرم ۶۱ هجری، زنان کجا بودند؟؟؟ در متن یا در حاشیه؟؟؟ بله در میانه ی میدان ، حسین( علیه‌السلام) و اصحابش جنگیدند و زنان در حرم و خیام مانده بودند. اما چه کسی می تواند بگوید که زینب (سلام الله علیها) در این صحنه عاملیت تام نداشت؟؟؟ زنان عاشورا در تمام روضه های ما، نقشی را خلق می کنند و حرکتی میدان دارانه در نوع خود دارند، نه در مقایسه با مردان. معمولاً شمشیر بدست نمی گیرند، اما تصویر بدیع خلق می کنند؛ از همسر زهیر که او را به صحنه فرستاد تا مادر وهب تا بانو سکینه و رباب و ....و زینب (سلام الله علیها). 🏴می خواهم بگویم عاملیت زنان در صحنه ی سوگ و رهبری عواطف انسانی لامکان است و شاید لازمان . حتی در حاشیه مجالس روضه بودنشان خللی به اصل این بنیان مرصوص نمی زند، چون از طبیعت و فطرت رحامتی وجود زن برخاسته است. به همین دلیل در طول تاریخ سوگواری عاشورایی ، هدایت و انتقال این حزن مقدس و عشق اولا کار زنها بوده است و همه غم و مهر حسین را از مادر گرفتیم. پس میانداری پنهان او همیشه بوده است. هرچند توجه بیشتر به این ظرفیت الهی و تاثیر آن در ساختمان جامعه ی دینی، می تواند به حرکت جامعه در سفینه النجاة حسینی تسریع بخشد. اما توجه کنیم در این جا از نقش اجتماعی در مفهوم جامعه شناسی مدرن سخن نمی گوییم که افراد تنها در مناسبات اجتماعی تعریف می شوند و ایفای نقش می کنند. بلکه از یک ظهور انفسی حرف می زنیم و سرشت این کوتاه سخن معرفت شناسانه است. هرچند با این بینش معرفتی می توان به طرحی بدیع در عاملیت زنان اشاره کرد که گاه روایت ها و نگاه ها آنرا ندیده اند و گاه کوچک انگاشته شده است. https://eitaa.com/srahimi50313