فوری فوری فوری خواب پریشان غرب پرستان برای حزب الله 👇برجسته سازی علی لاریجانی👇 توسط جریان دگراندیش و غرب گرا ☝️برای حزب الله👆 در مقاله زیر که در روزنامه انتخاب از آرمان چاپ شده سه نکته روشن شده بلکه اعتراف شده است: ۱=اعتراف به خوش رقصی لاریجانی برای باند فتنه گر از خوش رقصی برای مستغرق درآب گرفته تا برای نوکران انگلیس. ۲= اینکه تیر راهبردی حزب الله به هدف اصابت کرده و این خوش رقص را ناکار کرده است تا آنجا که گربه های انگلیسی برای او دارند دلسوزی می کنند. ۳= قصد بازسازی مدل حسن روحانی در قامت علی لاریجانی برای انتخایات مجلس۹۸ و ریاست جمهوری ۱۴۰۰ را دارند. برای اینکه عزیزان خود این تحلیل را تصدیق کنند متن زیر را از آرمان را بخوانند سرویس سیاسی «انتخاب» / آرمان سلیمی: این روزها جبهه اصولگرایی چنان سرخوش و مطمئن از پیروزی خود در انتخابات جدید مجلس شورای اسلامی، بدون هر گونه راه دادن واهمه به خود، اشخاص و جریان‌های باسابقه حاضر در محور اصولگرایی را از خود می‌رانند. برای آن‌ها تفاوتی نمی‌کند با چه کاراکتری مواجه هستند. پیام اصلی آن‌ها این است: «ما که پیروز میدان رقابت سیاسی در آینده هستیم؛ هر آن کس که با ما باشد، طعم پیروزی را خواهد چشید و هر آن کس موضعی خلاف راهبرد ما باشد، محکوم به شکست است.» جدیدترین کنش معنادار اصولگرایان که رسانه‌ها بازتاب گسترده‌ای را به همراه داشته، در ارتباط با عدم دعوت علی لاریجانی رئیس مجلس شورای اسلامی به نشست‌های شورای وحدت اصولگرایان است. اعضای شاجا (شورای ائتلاف جریان اصولگرایان) که اخیرا خود را میدان‌دار اصلی جبهه اصولگرایان معرفی می‌کنند، مرزهایی جدی را میان حلقه اصولگرایان ناب و غیراصیل ترسیم کرده‌اند که در آن امثال علی لاریجانی، به عنوان سیاست‌مداری نزدیک به جناح معتدل نه تنها جایگاهی ندارند، بلکه باید جایگاه فعلی او را نیز با فردی به اصطلا‌ح اصلح پر کرد. اکنون این رویکرد این مساله را طرح می‌کند که چرا شاجا لاریجانی و همفکران او را در حلقه خودی‌ها قرار نمی‌دهد؟ همچنین در وضعیت جدید، آینده سیاسی لاریجانی در چه مسیر احتمالی قرار خواهد گرفت؟ معمای تنش اصولگرایان با لاریجانی تنش میان جبهه اصولگرایی  و علی لاریجانی بیش از آن‌ که به ماهیت اصولگرا بودن و باور او به ارزش‌های جناح راست مرتبط باشد، نوعی معمای حل شده میان میانه‌روی مبتنی بر منطق عقل‌گرایی با تندروی مبتنی بر احساس است. برخی بر این باور هستند که اصل مساله را باید در ارتباط رئیس سه دوره مجلس با اصولگرایان را باید در دال مرکزی حمایت از دولت تدبیر و امید ارزیابی کرد اما این رویکرد نسبتا درست، بازتاب دهنده تمامی جوانب نیست؛  زیرا نقطه اختلاف رویکرد تندروها در مان اصولگرایان به قبل از سال 1392 و تصدی حسن روحانی بر پاستور بر می‌گردد. نماد بارز این امر در مراسم در ۲۲ بهمن سال ۱۳۹۱ قابل استناد است. در این مقطع زمانی، در سالگرد پیروزی انقلاب در شهر قم که علی لاریجانی نمایندگی شهروندان آن را در مجلس بر عهده داشت، عده ای با پرتاب کردن کفش و مهر به سمت او رئیس مجلس نهم، سخنرانی‌اش را قطع کردند. در آن زمان اصولگرایان تندرو لاریجانی را به خاطر دفاع از استیضاح وزیر کار دولت محمود احمدی‌نژاد، به سرپیچی از دستورات رهبری در مورد کاهش تنش بین دستگاه‌های حکومتی متهم می‌کردند. در ادامه منطق اعتدالی لاریجانی او را به سمت همکاری با دولت یازدهم سوق داد. برآیند این همکاری در جریان تصویب توافق هسته‌ای ایران با کشوهرای 1+5 یا «برجام» در مجلس رقم خورد. زمانی طرح اجرای برجام در 12 مهر 1394 به مجلس آمد، علی لاریجانی در مقام رئیس مجلس با دفاع همه‌جانبه از آن، از لزوم بررسی فوری این طرح و همچنین بندهای طرح، رأی‌گیری در قالب دو فوریتی سخن به میان آورد. در نهایت تصویب کلیات و جزئیات برجام به ترتیب در 19 و 21 مهر 1394، تنش میان تندروها با لاریجانی را دو برابر کرد. در میانه این تنش‌ها، راه‌اندازی «جمنا» یا همان جبهه مردمی نیروهای انقلاب اسلامی در سال 1395 از سوی اصولگرایان و خواست آن‌ها برای ایجاد وحدت حداکثری در جبهه خود، معمای اختلاف