عزیز همراهم سلام! ان شاء الله گوشی‌ام همراهی کند؛ دلم هوای «بی‌بی» «بی»مزارم کرده است! یا فاطمه؛ ای بهانه خلقت سلام! زهرای «آفرینش»، زُهره «هستی»؛ نگین «بهشت»، دختر «نبوَّت»، مادرِ «امامت»؛ همسر «ولایت»؛ هم کُف یگانه «مولود» خلقت در «خانه» امن الهی؛ یگانه «کوثر» قرآن، تنها «زن» هم «کلام» جبرئیل، سلام علیک! «تفسیر» هل اَتی، معنی آیه «اِنَّمَا»، مصداق اتَّمِ «جانِ» نبی؛ یگانه مدافعِ «علی»! «فدک» نه؛ همه «افلاک» هم لیاقت «فرش» پای تو شدن ندارند! کِی گفته: در راه دفاع از فدک «سیلی» خوردی؟ «فدک» هرچه باشد؛ یعنی حتَّی همه «هستی»؛ ارزشِ «سیلی» کوثر ندارد. ۱۲۴۰۰۰ عطیه «آسمانی» و مُبَلِّغ «ربَّانی» از طرف خود «خدا» مامور شدند تا بگویند که: «محمد می‌آید!» محمد که آمد؛ «آهنگِ» کلام خدا «عوض» شد که یا محمد! «لولا فاطمه؛ لِما خلقتُک» یعنی ای آخرین سفیر هدایت! خُلق عظیم خلقت! اگر فاطمه نبود تو را خلق نمی‌کردم! تو هم که نبودی افلاکی آفریده نمی‌شد! عزیز همراهم! بگذار بنویسم: پیامبرِ خاتم که خدایش رحمت عالمیان خواندش؛ جان آن پیامبر، «بهانه» خلقت است. هرکس «زهرا» را خوشحال کند؛ پیامبر را خوشحال می‌کند و هرکس او را بیازارد پیامبر را آزرده و یقیناً آزار دهنده پیامبر؛ خدا را می‌آزارد. پس«آزار» زهرا؛ آزار خود «خدا» بوده هست و تا «ورود» برحوض «کوثر»؛ چنین خواهد بود. ممنون نگاهتم ✍️علی تقوی دهکلانی @taqavi57