هدایت شده از تقویم شیعه 🇵🇸
‌ 💠 عصر خلافت امام علی (علیه السلام) بود، آن حضرت روزی در مسجد كوفه در حضور جمعيت بالای منبر رفت، پس از حمد و ثنا فرمود: ای مردم! گناهان بر سه گونه‌اند: ❶ گناهی كه آمرزيده شده است ❷ گناهی كه آمرزيده نشده است ❸ گناهی كه بر صاحبش، هم اميد بخشش داريم و هم ترس عدم بخشش. ✍🏻حبه عرنی عرض كرد: ای اميرمؤمنان! آنها را برای ما شرح بده. امام علی (علیه السلام) فرمود: ①←گناهی كه آمرزيده است: آن گناهی است كه خداوند بنده‌اش را به خاطر آن به بلاها مبتلا و مجازات كند، پس خداوند بردبارتر و كريم تر از آن است كه بنده‌اش را دو بار مجازات نمايد. ②←اما گناهی كه آمرزيده نشود: عبارت است از ستمهايی كه بعضی از انسانها بر بعضی می‌كنند، در واقع هيچ ظالمی (بدون مجازات) نگذرد، گرچه آن ظلم، زدن مشتی به مشتی، يا ماليدن دستی به دستی (برای هوسرانی) و يا شاخ زدن شاخداری به بی‌شاخ باشد. پس خداوند برای بندگان، از يكديگر قصاص می‌گيرد، تا ستمی از كسی (بدون مجازات) نماند، سپس خداوند در روز قيامت آنها را برای حساب رسی زنده كند. ③←اما گناه سوم: گناهی است كه خداوند آن را پوشانده است و توبه را بر صاحبش ارزانی فرموده است و گنهكار به گونه‌ای شده كه از گناهان خود ترسان و به رحمت خدا، اميدوار است، ما برای چنين گنهكاری، همان حال را داريم كه خودش همان حال را دارد كه عبارت از ترس از عذاب و اميد به رحمت الهی باشد. 📚‍ اصول کافی، باب في ان الذنوب ثلاثة،حديث ۱ ص۴۴۳ ج۲