اول ربیع الثانی شروع قيام توابين در اين روز در سال 65 ه‌ سليمان بن صرد با گروهي از توابين كه نام شانزده هزار نفر آنان در دفتر سليمان ثبت شده بود براي خونخواهي امام حسين عليه السلام قيام كردند. (مستدرك سفينة البحار: ج 4، ص 68) در روز دوم ربيع الثاني، از «نخيله» كوفه براي جنگ با ابن زياد ملعون حركت كردند. در شب جمعه 5 ربيع الثاني از كوفه خارج شدند و روز بعد كنار قبر حضرت اباعبدالله رفتند. يك يا سه شبانه روز در كربلا ماندند و گريستند و استغفار نمودند و ضجه و ناله كردند، به طوري كه مثل آن روز و به آن اندازه صداي ضجه در آن وادي شنيده نشده بود. هنگام وداع، كنار قبر حضرت مانند ازدحام كنار كعبه شلوغ بود. هركس با حالتي شعر مي‌خواند و ناله مي‌كرد و با آن حضرت وداع مي‌كرد و خود را براي جنگ با ابن زياد آماده مي‌نمود. (بحار الانوار: ج 45، ص 359) سليمان از شيعيان علي بن ابي طالب و امام حسن و امام حسين عليهم السلام بود و در جميع جنگها در ركاب امير المؤمنين عليه السلام حضور داشت. آخر الامر با لشكر ابن زياد رو به رو شدند، و بعد از كشتن عده زيادي از آنان و مبارزات و جانفشاني‌هاي فراوان، سليمان در سن 93 سالگي در عين الورد به شهادت رسيد. (قلائد النحور: ج ربيع الثاني، ص 168) از اصحاب سليمان هم فقط 27 نفر كه مجروح و خسته و تشنه بودند جان سالم به در بردند، و بقيه همه به شهادت رسيدند. (طالبين تفصيل اين ماجرا به كتابهاي روضة الصفا و ناسخ التواريخ و قلائد النحور جلد ربيع الثاني مراجعه كنند) حصين بن نمير ملعون كه در كربلا دلهاي اهل بيت عليهم السلام را سوزاند در عين الورد به دست ابراهيم پسر مالك اشتر كشته شد و به جهنم واصل گرديد. (قلائد النحور: ج ربيع الثاني، ص 191) نتیجه قیام ثمره قیام توّابین عبارت بود از: 1. ایجاد رعب و وحشت بر قلوب جنایتکاران اموی؛ چون قیام آنها شدیدترین نهضتی بود که تا آن موقع به وقوع پیوست. 2. زمینه سازی سیاسی و نظامی برای قیام مهم تری که توسط مختار به وقوع پیوست. در واقع، قیام توّابین «تشیّع» را قدمی دیگر به طرف وجودی مستقل به پیش برد. 3. این قیام سبب شد تا خاکستر از روی آتش تشیّع برداشته بود و آتش دل های داغدیده آنها فروزان تر شود و در نهایت، منجر به نابودی حکومت امویان گردد «کانال تقویم شیعه » بانشر معارف اسلامی علوی، مبلغ تشییع باشید https://eitaa.com/taqvim_shiaa