گاهی اوقات چیزی که منتظرش هستیم در ذهن‌مان بسیار بزرگ و ایده‌آل به نظر می‌آید؛ اما وقتی به آن می‌رسیم، متوجه می‌شویم که آن‌قدرها هم جذاب نیست. ذهن ما عادت دارد چیزهای ناشناخته را بهتر از آنچه که هستند تصور کند. به همین دلیل، وقتی واقعیت را می‌بینیم، حس رضایت نمی‌کنیم. این موضوع باعث می‌شود که آدم در یک چرخه همیشگی بیفتد؛ دائماً فکر می‌کند که یک چیز بهتر در بیرون وجود دارد و وقتی به آن می‌رسد، دوباره متوجه می‌شود که آن هم چیزی نیست که می‌خواست. این چرخه فقط باعث می‌شود همیشه از داشته و توانمندی های خود لذت نبریم و یک حس خالی در دل‌مان وجود داشته باشد. توجه به این نکته حالمان را خوب می کند؛ آنچه اکنون به آن رسیدیم همان چیزی است که روزی برای آن جنگیدیم و پیروز شدیم. ضیایی فر @vasvasee