نصرعزیزی امنیت روانی امنیت روانی جامعه بخشی از زنجیره مکمل سایر مولفه های امنیتی است که سهم آن در آسایش وآرامش کشور کمتر از بقیه نیست. به همین دلیل مقام معظم رهبری مسئولانرا به حفظ آن هشدار دادند. دو گروه مسبب امنیت روانی هستند؛ ۱-مسئولان و کارگزاران نظام.این گروه بخشی بطور مستقیم و بخشی غیر مستقیم مسئولیت دارندکه عامه مسئولان در سطوح مختلف سه قوه وسایر نهادهاحضوردارند. ۲-مردم که در مواجهه با امنیت روانی،درچندگروه عامه مردم، بی تعهدهای جامعه، منفعت گراهای ناامنی خواه، ایادی دشمنان وشخصیت های مرجع را شامل می‌شوند. ابزار ناامنی عبارتست از: ۱-رسانه هاکه تولیدات وخروجیهای متعدد و متنوعی دارند.و برخی از آنها مولد سموم در فضای سالم جامعه هستند. ۲- بنگاه‌های اقتصادی که عملکرد نادرست ومخرب شان منتشر کننده ویروس ناامنی در فضای جامعه میباشد.وکسانی که هیچ قید و بند واصول اخلاقی را در نظام عرضه و تقاضای ‌کالا وخدمات رعایت نمی کنند،جانوران ساقه خواری هستند که امور روزمره مردم را ویران وآلوده می نمایند. ۳-فضای مجازی که وسیع، بی محابا، بی پروا،رهاشده ،همه جاحاضر،ماموریت مدار از جانب دشمنان،وباسرعت فوق العاده ،دردست برخی نااهلان وبرخی ساده لوحان غافل ونا آگاه وبی اطلاع،سرعت دهنده و توزیع کننده ویروس ناامنی هستند.موضوع وحساسیت وسروصدای ناامنی آنقدر در معرض وسیع افکار عمومی قراردارد که کارکرد مثبت ومفید فضای مجازی را تحت تاثیر قرار میدهد. ۴- کارایی وکارآمدی و عملکرد ضعیف و نامناسب کارگزاران نظام،بدلیل تحصیل ویا تخریب رضایت عمومی وایجاد امید وفرح بخشی وترویج ناخواسته یاتعمدی یاس ونومیدی عامل دیگر ناامنی روانی می باشد. دراین میان نقش« مرجفون»آیه۶ سوره احزاب که مورد اشاره مقام معظم رهبری بوده، وموجب تشویش واضطراب وترس وتردیدمردم میشود،در فضای مجازی وبا سوابقی که در مدینه النبی داشته اند، همچنان مبلغ ومروج ناامنی در جامعه هستند. بنابراین مردم ومسئولان نظام وظایف امنیت سازی دارند که به برخی از آنها اشاره می‌شود. الف- مردم: «بادونقش سلبی وایجابی» ۱-مهمترین وظیفه عمومی مردم شناخت و آگاهی از کلیت فضای مجازی وکارکردرسانه هااست که در ابعاد مختلف وبطور فزاینده ایی باید وجود داشته باشد. ۲-مردم باید بصورت مستمر اطلاعات خودرا نسبت به گردانندگان وجریانها و گروههای کاربری فضای مجازی و رسانه ها افزایش دهند. ۳-تشخیص وتمایز محتویات فضای مجازی وسایر رسانه ها وشناخت اهداف مدیران و جریانهای پشت پرده آنها نوع وماهیت جهت گیری ها را مشخص می نماید. ۴- مشورت در خصوص محتویات رسانه ها و بخصوص فضای مجازی با آگاهان و صاحبنظران و اندیشمندان مورد اعتماد از ضروریات کاهش ویا خنثی سازی اثرات ناامنی روانی است. ۵-داشتن تحلیل صحیح از رویدادهاو اوضاع جاری،به تشخیص فضای واقعی حاکم بر جامعه کمک می کند.البته از هرکسی انتظار تحلیل نیست ولی با دقت وتدبر میتوان در چارچوبی منطقی شناخت نسبی بدست آورد. ۶-یک حالت مبارزه منفی، بی محلی وعدم توجه نسبت به یافته ها وبافته های رسانه ها و فضای مجازی است.که تاثیر ناامنی روانی را تاحدود زیادی کاهش می دهد.که یک روش آن عدم همراهی و استقبال از فضای مجازی وعدم نشر و انتقال محتواهای منتشرشده است. ۷-ارتباط های فامیلی،دورهمی های بستگان ،برقراری و استمرار صله ارحام،نفش تعیین کننده ایی در خنثی سازی مسمومیات فضای مسموم ونا امنی روانی جامعه دارد. ۸-آن بخش از عوامل نارضایتی،که از ناحیه کارگزاران ودست اندرکاران،غالبا ناخواسته ویا سو عملکرد ویا فساداداری ویا عملکرد نفوذیها ویا کاستی ها وکمبودها وتحریمهاواختلال در برنامه ریزیها موجب یاس ونومیدی و مشکلات جاری جامعه میشوند، نباید واکنشی ومنفعلانه واز روی بی تدبیری وکم تحملی خودخواسته به ناامنی فضای روانی جامعه دامن بزند .البته وظیفه نظام حکمرانی جامعه است که همواره دراین مسیر نهایت رضایتمندی وآرامش روانی جامعه را ایجاد نمایدوجهت گیری کلی نیز چنین است. ب- وظایف امنیت ساز مسئولان و کارگزاران: سه عامل عملکردوکارکرد ، فضای امنیت ساز و اقدامات و برخوردهای امنیت ساز درحیطه وظایف مسئولان موجب امنیت روانی می‌باشد.دراین رابطه؛ ۱-هرمسئولی اعم از کارمندجز، یک دهدار تا شخص رئیس جمهور وسایر قوا و نهادهای نظام براساس قانون، وظیفه ذاتی و سازمانی اش مشخص هست هرنوع ضعف وناکارامدی وترک فعل وقانون شکنی وعدم انجام وظیفه در هر سطحی موجب اختلال در امنیت روانی جامعه است وتکلیف برای برخوردبا هرنوع تمرد وتخلف وزمینه سازی نارضایتی مشخص می باشد.