✳️ باسمه تعالی ✳️ ◼️توطئه اعلام استقلال بحرین از ایران ◼️ ۲۳ مرداد ۱۳۵۰ ⏺جزیرهٔ راهبردی بحرین واقع در جنوب خلیج فارس، تا اوایل دوران قاجار تحت نظر ایران اداره می شد ولی پس از چند سال، انگلیسی های خبیث و فتنه جو به بهانه این که ایران فاقد نیروی دریایی است، طی قراردادی با قاجار، حفظ امنیت خلیج فارس و بحرین برعهدهٔ نیروی دریایی انگلیس گذاشته شد. این حاکمیت ننگین و استعماری که بیش از ۱۵۰ سال به طول انجامید، بعدها به طور مکرر مورد مخالفت دولت های وقت ایران واقع می گردید ولی هر بار به نحوی با شکست مواجه می شد. ◼️در نهایت وقتی که ایران در سال ۱۳۳۶ ش در لایحهٔ تقسیمات کشوری، بحرین را استان چهاردهم ایران اعلام کرد، موجی از مخالفت در کشورهای عربی را برانگیخت. در این میان شاه که به بهانهٔ این که نمی خواست حمایت کشورهای عربی را از دست بدهد و ضمناً برای این که بتواند حاکمیت ایران نسبت جزایر دیگر خلیج فارس از قبیل تنب کوچک و تنب بزرگ و ابوموسی را تثبیت کند، تحت تاثیر فرقهٔ استعماری بهائیت به سرکردگی عبدالکریم ایادی و امیر عباس هویدا و جریان فراماسونری و صهیونیسم ، با وقاحت و بی غیرتی و وادادگی تمام یک باره و به طور ناگهانی، تصمیم خود را مبنی بر چشم پوشی از ادعاهای دیرینه ایران به بحرین اعلام نمود. پس از آن، دولت واداده و خیانت پیشه رژیم منحوس پهلوی به نخست وزیری هویدای بهایی و فراماسونر، میانجی گری دبیر کل سازمان ملل را که غالبا تحت تاثیر جریان سلطه قرار دارد را در این مسأله تقاضا کرد. شاه خودفروختهٔ وطن فروش تحت فشار انگلستان، در سفر خود به هند در چهاردهم دی ۱۳۴۷ در دهلی ‌نو اعلام کرد که  "دولت شاهنشاهی نمی‌خواهد با اعمال زور بحرین را تصاحب کند، بلکه حاکمیت بحرین را به دلخواه اکثریت مردم، در یک همه ‌پرسی آزاد زیر نظر سازمان ملل متحد می‌گذارد، تا اگر اکثریت مردم بحرین علاقه به ملحق ‌شدن به ایران داشتند، بحرین درحاکمیت ایران بماند و اگر خواستند از ایران تجزیه شوند، کشوری مستقل شوند." او بدین صورت علنا تمایل خود را برای این وادادگی و خیانت اعلام کرد. بنابراین در ۲۱ اردیبهشت ۱۳۴۹ ش برابر ۱۱ می ۱۹۷۰ م شورای امنیت براساس گزارش هیئت اعزامی به بحرین مبنی بر تمایل اکثریت قاطع اهالی بحرین به استقلال، قطعنامه ای صادر کرد که مفاد آن قطعنامه مبنی بر لزوم استقلال بحرین، در ۲۴ اردیبهشت آن سال به تصویب مجلس واداده و فرمایشی شورای ملی ایران با وجود مخالفت عده ای از نمایندگان وطن دوست ، رسید. ◼️هنوز استقلال بحرین رسماً اعلام نشده بود که هیئت وادادگی و سرسپرده ایرانی با عنوان حسن نیت ایرانی راهی بحرین شد و هیئتی نیز از آنجا به ایران آمد. 🔴 سرانجام این جزیرهٔ مهم و استراتژیک و سرشار از منابع انرژی در ۲۳ مرداد ۱۳۵۰ ش در زمان نخست وزیری هویدای خیانتکار و معدوم اعلام استقلال کرد و رژیم پهلوی دست نشانده و دولت خیانتکار ایران نخستین کشوری بود که با بی غیرتی و وادادگی تمام تنها یک ساعت پس از اعلام استقلال، آن کشور را به رسمیت شناخت. 🔴 و بدتر و شرم آورتر این که وقتی خبرنگار از هویدای خائن و چاپلوس دراین باره توضیح خواست ؛ با گردن کلفتی و وقاحت تمام گفت : « به هیچ کس مربوط نیست، بحرین دختر خودمان بود، به هر کس می‌خواستیم شوهرش دادیم » و این گونه بر بی غیرتی ، وادادگی، سرسپردگی و خیانت خود سرپوش گذاشت. واین یکی از اوراق ننگین پروندهٔ قطور خیانت‌های رژیم مزدور پهلوی و شاه خودفروخته بود. 🔴 آنها که از سر غرض ورزی و مزدوری یا غفلت و کم اطلاعی سنگ این رژیم منحوس و خیانتکار را به سینه می زنند و مدعی ملی گرایی هم هستند این دسته گل رژیم را تحویل بگیرند 🔴 لعنت خدا بر استعمارگران و مزدروان خیانتکارشان.