⚜حکمت هفتم⚜ وَ الصَّدَقَهُ دَوَاءٌ مُنْجِحٌ وَ أَعْمَالُ الْعِبَادِ فِی عَاجِلِهِمْ نُصْبُ أَعْیُنِهِمْ فِی آجَالِهِمْ صدقه دادن دارویی ثمر بخش است، و کردار بندگان در دنیا، فردا در پیش روی آنان جلوه گر است شرح و تفسیر حکمت هفتم 👇 در حکمت هفتم به دو موضوع که در زندگى مادى و معنوى تأثیر فراوان دارد اشاره کرده نخست مى فرمایند: 1_ صدقه (کمک به نیازمندان) داروى شفابخشى است؛ (الصَّدَقَةُ دَوَاءٌ مُنْجِحٌ). صدقه به هرگونه بخشش گفته نمى شود، بلکه بخشش هایى است که قصد قربت در آن باشد، 👉 خواه واجب باشند مانند زکات یا مستحب مانند انفاق فى سبیل الله و خواه جنبه شخصى داشته باشد مانند کمک به یتیم یا محروم یا بیمارى یا جنبه عام داشته باشد مانند بناى بیمارستان و دارالایتام که از آن تعبیر به صدقات جاریه نیز مى شود. مولای متقیان سپس در دومین نکته مى فرماید: 2_ اعمال بندگان در این جهانِ زودگذر در برابر چشمان آنها در آن جهان (پایدار) است ؛ (وَأَعْمَالُ الْعِبَادِ فِی عَاجِلِهِمْ، نُصْبُ أَعْیُنِهِمْ فِی آجَالِهِمْ). منظور از تجسم اعمال این است که اعمال نیک و بد هر یک در روز قیامت به صورت مناسب حسى درمى آید. مثلا نماز در قیافه یک انسان زیبا و صالح و ظلم و ستم به صورت دودى سیاه و خفقان آور مجسم مى شود و انسان ها در کنار اعمال مجسم خود خواهند بود و بخشى از پاداش و کیفر آنها از این طریق صورت مى گیرد. 📱instagram.com/taranomzendegi110 ╭━━⊰💠❄️☃❄️💠⊱━━╮     🆔@taranomzendegi110 ╰━━⊰💠❄️☃❄️💠⊱━━╯