🔰پرسش و پاسخ؛ 🌀 شماره ۲۰ 💠 نوه‌ی دوساله‌ای دارم که خیلی عصبی است؛ و دیگر زنی می‌کند، در برابر هرکاری مقاومت می‌کند. 👈وقتی به سوپر‌مارکت می‌رود خودش باید انتخاب کند که چه می‌خواهد! 👈در خیابان اگر راه می‌رود به مادرش می‌گوید که او را بغل کند؛ اگر هم که مادرش بغل نکند خودش را می‌زند تا که بغلش کنند. 👈از مادرش خیلی انرژی می‌گیرد، چه باید کرد؟ ✍پاسخی کوناه به این سوال؛ 3⃣ کم‌کاری و ؛ 🔷 ما یک "پرکاری" داریم که هدر رفت انرژی است مثلا فقط دور اتاق می‌دود. 🔹اما اگر ما برای این وقت در زمینه‌ی یک بازی برنامه داشته باشیم، با بازی انرژی‌اش صرف می‌شود و ما اینجا فعالانه عمل می‌کنیم. 👈باید بازی‌هایی را انجام دهد که ۲ حالت در آن اتفاق بیفتد: 🔻هم انرژی جسمش را بگیرد و 🔻هم فکرش درگیر آن بازی باشد. 4⃣ ماهم با بچه‌ها لجبازی می‌کنیم! 🍃از نگاه ما -پدر و مادرها- رفتارهایمان لجبازگونه نیست، اما اگر کسی از زاویه‌ی بیرونی به رفتار ما نگاه کند ممکن است آن را لجبازگونه ارزیابی کند. یعنی ما هم گاهی لجبازی‌هایی می‌کنیم که فکر می‌کنیم حق با ماست. از نگاه بچه هم رفتار ما لجبازگونه است. 🔺بنابراین این الگو را هم از ما می‌بینند. 5⃣ در برابر خواسته‌های ناحق بچه‌ها از روش "حواسپرتی" استفاده کنیم نه اینکه از جمله‌های ناهیانه(نهی‌کننده) یا سرزنش کننده و یا تهدید کننده استفاده کنیم. 🌐پایگاه حفظ و نشر آثار "استاد تراشیون" 🆔 @tarashiun_ir