#نکته_های_آغاز_برای_صعود_و_تعالی(3) قدر و ارزش انسان انسان موجودی با ارزش و کریم است، همین قدر و منزلتش عامل حرکت او به سوی کمال و ارزشهاست. به خاطر کرامتی که دارد باید حرکت کند و نماند. انسان باید بداند اگر بماند می‏گندد.انبیاء الهی آمدند تا این قدر و ارزش او را به او گوشزد کنند و به او بشناسانند که تو با ارزشی، تو دارای قدر و کرامتی و خداوند تو را باارزش آفریده است. لَقَدْ کَرَّمْنَا بَنِي آدَمَ (الإسراء 70) خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِي أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ‌ (التين‏ 4) فَتَبَارَکَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِينَ‌ (المؤمنون 14) امیر المومنین علی علیه السلام: «رَحِمَ اللّه ُ امرَءً عَرَفَ قَدرَهُ» (غررالحکم ص233) هدف در کلام حضرت این است که انسان ارزش خود را نشناسد. «کَفَی بِالْمَرْءِ جَهْلاً أَلاَّ یَعْرِفَ قَدرَه» (خطبه 16) برای جهل ما همین بس که اندازه و قدر خود را ندانیم. اگر انسان اندازه و قدر خود را شناخت، حرکتش را شروع می‏کند و این حرکت برای انسان از هوا ضرورتش بیشتر است. انسان وقتی قدر خودش را شناخت احساس می‎کند مرگ یک تولد است. مرگ یک مخلوق است و یک وجود بزرگتر است. وجودی که از حیات دنیایی عظیم‏تر است. خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَيَات، می‏فهمد مرگ یک امر وجودی است نه عدمی، شروع تازه است نه تمام شدن. وقتی شناخت که مرگ تولد است، حرکتش را به هفتاد یا هشتاد سال محدود نمی‏کند. بلکه عشق به معاد پیدا می‏کند، نه معرفت به معاد. بلکه عشق به معاد پیدا می‏شود. يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ(آل‏عمران‏، 114) با این شناخت می‏فهمد که ارتباط ‏هایی دارد: _با تمام هستی ارتباط و پیوند دارد _با نسل‏ها ارتباط دارد. _با خالق هستی ارتباط دارد و در ارتباط است -با این شناخت در می‏یابد در وجودش نیروهایی وجود دارد که با هم دیگر در ارتباط هستند و اگر نداند این نیروها چگونه با هم ترکیب می‏شوند و نشناسد که چگونه آنها را تبدیل کند، قطعا به بن بست می‏رسد. ولی اگر برای ترکیب آنها راهی را شناخت در این ترکیب به تبدیل می‏رسد. می فهمد که در وجود او شهوات، هواها و هوس‏ها است. وقتی ترکیب را شناخت می‏داند چگونه آنها را تبدیل کند. در این صورت، غضب او تبدیل می‏شود. ریا و خودنمایی او تبدیل می‏شود. بخل تبدیل می‏شود. اگر انسان بفهمد چگونه می‏تواند تبدیل را در وجود خود داشته باشد دیگر هیچ لجنی در وجود او باقی نمی‏ماند و اگر نشناسد در غیر این صورت لجن‏ها او را به گنداب تبدیل می‏کند؛ حتی نعمت‏ها را تبدیل به کفر می‏کند. أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ بَدَّلُوا نِعْمَةَ اللَّهِ کُفْراً وَ أَحَلُّوا قَوْمَهُمْ دَارَ الْبَوَارِ (إبراهيم‏، 28) آنها هستی خود را به نابودی و وبال سوق می‏دهند. همانا اگر این انسان استعدادهای درون خود را شناخت و با ترکیب‏هایی که به آن رسیده‏اند تبدیل می‏کنند از بن بست بیرون می‏آیند و حتی بدی‏ها و زشتی‏هایشان تبدیل می‏شود. يُبَدِّلُ اللَّهُ سَيِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ (الفرقان‏، 70) ✍ مردانپور قم آذر 1403 به کانال #تربیت_دینی_کودک_و_نوجوان ملحق شوید: https://eitaa.com/tarbiatkoodak_nojavan