تربیت دینی کودک و نوجوان
روش نصیحت و موعظه انسان به دلیل ویژگی‌های مادیِ زندگی خود، همیشه در معرض جهل و غفلت قرار دارد. استفاده از موعظه و نصیحت، در غفلت‌زدایی او بسیار مؤثر خواهد بود. دختران نیز از این قاعده مستثنا نیستند، بلکه به لحاظ وابستگی عاطفی به پدر و مادر، نصیحت‌پذیرتر هستند. بنابراین در تربیت دختران، بهره‌گیری از پند، موعظه و نصیحت، بسیار اثربخش خواهد بود. در منابع دینی، از موعظه به عنوان «زنده‌کنندۀ قلب»، «بیداربخش»، «جلادهندۀ دل» و «برطرف‌کنندۀ غفلت» نام برده شده است. بنابراین والدین موعظه و نصیحت را باید در دستور کار خود قرار دهند؛ چنان‌که در سیرۀ معصومین: موعظه و نصیحت به فرزندان دیده می‌شود؛ همچنین شواهد زیادی مبنی بر توصیه‌های بزرگانی همچون لقمان حکیم به فرزندان دیده می‌شود. نیز اهل‌بیت توصیه‌های فراوانی بر موعظه داشتند؛ برای نمونه، امام علی(علیه السّلام) به فرزندشان امام حسن(علیه السّلام) توصیه می‌کند: «اَحْیِ قَلْبَکَ‏ بِالْمَوْعِظَة: دلت را با موعظه زنده نگاه دار!» البته در موعظه به فرزندان نکات زیادی را باید مورد توجه قرار داد؛ از جمله اینکه موعظه نباید با برخوردهای تحکم‌آمیز و امر و نهی‌های لجاجت‌برانگیز همراه باشد. علاوه بر این، دعوت و موعظه باید به موقع و سنجیده و بجا باشد؛ یعنی در هر وضعیت فکری و روحی فرزند، متناسب با همان وضعیت و سطح توقع فرزند، با او رفتار شود. متأسفانه گاهی والدین روش‌های متعلق به نسل و مقتضیات زمان دیگر را به اجبار به فرزندان خویش تحمیل می‌کنند؛ در‌حالی‌که فرزندان به دلیل تغییر شرایط و موقعیت اجتماعی، به دنبال خواسته‌ها و مطالبات دیگری هستند؛ در این باره، امام علی(علیه السّلام) می‌فرماید: «لا تَقسِروا اَولادَکُم عَلى آدابِکُم، فَاِنَّهُم مَخلوقونَ لِزَمانٍ غَیرِ زَمانِکُم: فرزندانتان را بر آداب خود تربیت نکنید؛ چراکه آنها برای [آینده و] زمانی غیر از زمان شما آفریده شده‌اند». به کانال ملحق شوید: @tarbiatkoodak_nojavan
2.1هزار مشاهده