🌸 پاسخ سوال شما 👇
باسلام
دوست عزيز اين مساله متاسفانه برميگرده به كودكی شما چون اين رفتار در اون زمان توسط اطرافيان تقويت شده به عنوان راهكار برای حل مشكلات برای شما عمل ميكنه كه راهكار كاملا غلطی هست .ما انسانها زمانی كه دچار هيجاناتی مثل خشم غم ترس و...ميشيم سيستم ناخودآگاه روانمون براي كاهش اضطراب حاصل ازاين هيجانات ازيه سری ترفند استفاده ميكنه كه به مكانيزم های دفاعی معروفند درحالت عادی استفاده ازاين مكانيزم ها كمک كننده هستند ولی اگر بصورت افراطی از يک يا چندتای اونها استفاده كنيم كاركرد ما رو مختل ميكنه .مكانيزم دفاعي شما "واپس روی "هست يعن زمانی كه دچار مشكل يا اضطراب ميشيد برميگرديد به دوره ای از كودكی كه با رفتارهای بچه گانه ازجمله لجبازی به ظاهر مشكلتون روحل ميكرديد و اين رفتار به زندگي شما دربزرگسالی هم تعميم يافته در حالی كه شما بجای روبروشدن با مشكل وحل مساله صورت مساله روپاک ميكنيد و يا مشكل رو دور ميزنيد اين توضيحات براي اين بود كه كاملا بينش پيدا كنيد نسبت به رفتارتون چراكه بينش ٥٠درصد درمان روشامل ميشه .
📣حالا راهكار پيشنهادی من
به شما اينه كه👇👇
🔺هروقت با مساله ای روبرو شديد به اين صحبتهای من فكر كنيد و ديگه از مكانيزم واپس روی استفاده نكنيد بجاي اون با همسرتون راجع به احساساتتون صحبت كنيد و مشكل رو از زاويه ديدخودتون مطرح كنيد و برای حلش با ايشون همفكری كنيد وقتی ياد بگيريم صادقانه راجع به احساسمون در لحظه حرف بزنيم طرف مقابل رو از وضعيت كنونی باخبر كرديم و وقتي تمايل به كمک گرفتن و همفكری رو مطرح كنيم نشون داديم برای حل مشكل بالغانه رفتار ميكنيم و اين صحبت كردن و همفكری به عنوان رويه ای صحيح درزندگي بوجود مياد .
موفق باشيد
@tarbyateslamy