نجم الثاقب عریضه به خدمت حضرت بقیه الله الاعظم امام زمان (عج) مرحوم محدث قمی در «منتهی الامال» به نقل از «تحفه الزائر» علامه مجلسی و «مفاتیح النجاه» سبزواری می نویسد: هر کس حاجتی دارد، آن چه را که ذکر می شود در یک قطعه کاغذی بنویسد و مهدی پرس: مرحوم محدث قمی در «منتهی الامال» به نقل از «تحفه الزائر» علامه مجلسی و «مفاتیح النجاه» سبزواری می نویسد: هر کس حاجتی دارد، آن چه را که ذکر می شود در یک قطعه کاغذی بنویسد و در ضریح یکی از ائمه (ع) بیندازد، یا کاغذ را ببندد و مُهر کند و خاک پاکی را گِل بسازد، و آن را در میان گِل بگذارد و در نهر و یا چاه آب یا برکه ای بیندازد، با این نیت که ان شاء الله به خدمت حضرت صاحب الزمان (ع) برسد و آن بزرگوار، عهده دار برآورده شدن حاجت وی شود. عریضه این چنین نوشته می شود:  «بسم الله الرحمن الرحیم، کتبت یا مولای صلوات الله علیک مستغیثاً (مستعیناً) و شکوت ما نزل بی مستجیرا بالله عزوجل، ثم بک من امر قد دهمنی و اشغل قلبی و اطال فکری و سلبتی (بعقر) بعض لبی و غیر خطیر نعمه الله عندی، اسلمنی عند تخیل و روده الخلیل و تبرء منی عند ترائی اقباله الی الحمیم و عجزت عن دفاعه حیلتی و خاننی فی تحمله صبری و قوتی فلجات فیه الیک و توکلت فی المساله لله جل ثناوه علیه و علیک فی دفاعه عنی علما بمکانک من الله رب العالمین ولی التدبیر و مالک الامور واثقاً بک فی المسارعه فی الشفاعه الیه جل ثناوه فی امری متیقنا لاجابته تبارک و تعالی ایاک باعطائی سؤلی و انت یا مولای جدیر بتحقیق ظنی و تصدیق املی فیک فی امر کذا و کذا ...» و به جای «کذا» نام حاجت خود را ببرد و در ادامه بنویسد: «فیما لا طاقه لی بحمله ولا صبر لی علیه و ان کنت مستحقا له ولاضعافه بقبیح افعالی و تفریطی فی الواجبات التی لله عزوجل فاغثنی یا مولای صلوات الله علیک عند الکهف (اللهف) و قدم المساله لله عزوجل فی امری قبل حلول التلف و شماته الاعداء فبک بسطت النعمه (النعم) علی واسئل الله جل جلاله لی نصرا عزیزا و فتحا قریبا فیه ببلوغ الامال و خیر المبادی و خواتیم الاعمال و الامن من المخاوف کلها فی کل حال انه جل ثناوه لما یشاء فعال و هو حسبی و نعم الوکیل فی المبدء و المآل». 1 آن گاه در کنار نهر یا چاه یا برکه ای برود و اعتماد به یکی از وکلا و نواب اربعه خاص آن حضرت نماید (بهتر است حسین بن روح باشد) و یکی از آن ها را صدا کند و بگوید: «فلان بن فلان (به جای فلان بن فلان نام نایب خاص آن حضرت گفته شود) سلام علیک اشهد ان وفاتک فی سبیل الله و انک (انت) حی عندالله مرزوق و قد خاطبتک فی حیاتک التی عندالله عزوجل (جل و عز) و هذه رقعتی و حاجتی الی مولانا (ی) «ع» فسلمها الیه فانت الثقه الامین». 2سپس، نوشته را در نهر، چاه یا برکه آب بیاندازد که حاجت او برآورده خواهد شد (انشاء الله)3 همچنین در این زمینه مرحوم محدث نوری در «نجم الثاقب» عریضه ای را خطاب به امام زمان (ع) نقل کرده است. 4 در کتاب دعای بحارالانوار، عریضه دیگری آمده است که باید حاجت مند متن استغاثه به درگاه خداوند متعال 5 را به همراه عریضه ای که خطاب به حضرت امام زمان (ع) است 6، با بوی خوش معطر سازد و هر دو را در داخل گل پاک بگذارد. سپس دو رکعت نماز بخواند و بعد، آن را به درون چاه آب یا نهر جاری بیندازد. بهتر است این کار در شب جمعه انجام گردد. وقتی عریضه را در چاه یا نهر آب انداخت، دعای مخصوصی 7 را بخواند.     1.     ترجمه: به نام خداوند بخشاینده مهربان، ای مولای من! که درودهای خداوند بر تو باد – می نویسم در حالی که استغاثه دارم، بابت آن چه بر من نازل شده است، شکایت می کنم؛ در حالی که به خداوند نیرومند و بلند مرتبه بزرگوار و سپس به تو پناه می برم، بابت امری که مرا در برگرفته است و قلبم را به خود مشغول داشته و فکرم را طولانی و بسیار کرده است و هوش و خردم را کاسته و بزرگی نعمت خدا را در نظرم دگرگون ساخته است و هنگام جلوه گر شدنش و گمان و فهم و وقوعش، دوست، مرا رها کرده است. و زمانی که روی آوردن آن امر به سوی من آشکار شد، خویشاوند از من دوری جست و جان خود را به سلامت برد، و توانایی و قدرت من از رویارویی و پاسخ آن درمانده است و بردباری و نیروی من یارای تحمل آن را ندارد؛ پس در آن به تو پناه آوردم، و برای پاسخ و حل این نیاز خود از خداوند که مدح او بسیار است بر خدا و بر تو توکل می نمایم، در حالی که علم دارم به مقام تو نزد خداوند که پروردگار عالمیان است و تدبیر امور به دست اوست و مالک امور است. در حالی که اعتماد دارم به تو که برای شفاعت در امر من نزد خداوند که مدح او بسیار است. سرعت خواهی داشت، در حالی که به اجابت خواست تو توسط خداوند تبارک و تعالی در این که خواسته مرا اعطا کند. یقین دارم. و تو ای مولای من! سزاواری که گمان مرا درست و امید مرا به خودت راست گردانی در امر چنین و چنین.