#شخصی 🌏 عقل انسان را به آرامش می رساند یا ثروت دنیا ؟ تنها چیزی که اغلب انسان ها در جستجوی آن نیستند عقل است ! و تنها عامل رنج همه انسان ها همین بی عقلیست ! همه خودشان را عقل کل می دانند و مادیات را موجب آرامش انسان می پندارند ... حال آنکه عقل موجب آرامش است ... چون این دنیای خاکی را آنگونه که خودشان دوست دارند می فهمند و مطابق با خواسته هایشان عمل می کنند ، همیشه در رنج و عذابند ! این جهان نظم دارد ، برای فهم قوانین آن باید تلاش و کوشش کنیم ... اولین گام برای رسیدن به عقل ، ایمان و اعتراف قلبی شخص به جهل و بی عقلی خودش است ! چگونه می شود ، شخصی که خودش را اشباع از عقل می بیند ، تشنه حق باشد ؟ تنها افراد مغرور ، خودخواه و جاهل ، از شنیدن و دیدن حقایق ، فراریند و حالشان به هم می خورد ... . پس می توان گفت ، خداشناس ترین انسان ها کسانی هستند که در وجودشان خدا را از هر چیز دیگر خالی و تهی می بینند ! و اینانند که دائم در جستجوی حقیقت خسته نمی شوند و هر شبانه روز دائم در طلب عقل فریاد می زنند ... به راستی اگر انسان خدا را شناخت و بر او تکیه زد و مطابق با خواست خدا جلو رفت ، آیا دیگر در قلبش به جز آرامش ، احساس دیگری دارد ؟ آیا کسی که حق را شناخت و مطابق با حق عمل کرد ، دیگر رنج و عذابی در دل خواهد داشت ؟ آیا کسی که عاقل شد و بر پایه عقل سلیم به درستی و نیکی زندگی کرد ‌، دیگر از هر گونه پیامد به ظاهر مثبت و منفی ، قلبش خوشحال یا ناراحت و اینگونه بالا و پایین می شود ؟ یا دائم قلبش در ثبات و آرامش باقی است ؟ آری انسان عاقل همیشه در جستجوی عقل است ... ! چرا که عقل موجب آرامش است و رنج موجب جهالت ... پس انسان عاقل تنها چیزی که در وجودش کم می بیند همان خداست ! و در واقع رسیدن به خدا همان رسیدن به آرامش مطلق است ... و نبود خدا در وجود انسان ، همان عذاب و جهنم باطنی است ... و اینجا پاسخ این سوال روشن می شود ! آیا انسان ها از بی عقلی و جهالت و دور بودن از خدا به رنج روحی مبتلا می شوند ، یا از نبود ثروت و رفاه شاهانه ؟ ناآرامی روح به خاطر عدم فهم درست از خدا و نظم و جهان خلقت و به تبع آن اعمال نادرست با نیات ناصحیح انسان است ! به خاطر همین است که ما این آرامش را در زندگی بعضی از ساده زیستان می بینیم ، اما آن را در اغلب دنیا داران نمی بینیم ... . عقل که باشد ، انسان داشته هایش را هرچند کم بزرگ می بیند و دائم سپاسگذار خداوند است ! جهل که باشد انسان هر چه بیشتر داشته باشد ، بیشتر حریص تر و محتاج تر میشود و بیشتر احساس کمبود و نداری می کند و بیشتر فریاد شکایت و ناداری سر می دهد و بیشتر برای رسیدن به آن به خودش رنج و عذاب می دهد ، لذا به دست آوردن دنیا نمی گویم برایش به صورت لحظه ای تولید لذت نمی کند ، می کند ، اما این لذت تا بیاید آن را بچشد از ترس نداری و یا از دست دادن آن و یا عادی شدن و یا طمع به چیز دیگری ، سریع از بین می رود و جایش را به ناآرامی می سپارد ، لذا هیچ وقت چنین انسانی رنگ آرامش واقعی را نخواهد چشید ! پس علم بهتر است یا ثروت سوال اشتباهی است ! سوال درست اینجاست که علم تو را به آرامش می رساند یا ثروت ؟ عقل تو را به آرامش می رساند یا مادیات ؟ خدا تو را به آرامش می رساند یا دنیا ؟ حقیقت ثبات دارد یا این عالم خاکی ؟ پس دانستیم تا علم ، عقل ، خدا ، حقیقت ، در زندگی انسان نباشد ، هیچ گاه به آرامش نمی رسد ! چه فقیر باشد و چه ثروتمند ! .... ✍ علیرضا ساغندی @tarighatezendegi