هدایت شده از تاریخ حوزه طهران
📷 مرحوم در کنار فرزندان خود در سفر به مشهد مقدس 📖 برشی از کتاب : ✍ که خود از شاگردان علامه شعرانی است، سال‌های حضور ایشان در را به شیرینی، چنین وصف می‌کند: «نخستین بار که با چهرۀ تابان و درخشان و چشمان نافذ و باوقار اوستادِ اوستادان، مرحوم شیخ ابوالحسن شعرانی، روبرو شدم، حدود شصت سال پیش بود؛ آنگاه که ترک دبیرستان گفته و به مدرسۀ مروی برای تحصیلات طلبگی ـ و به اصطلاح امروزی، حوزوی ـ روی آورده بودم... در همین ضلع جنوبی مدرسه، نیم‌حجره‌ای در کنار ایوان وجود داشت که عالمی، که آرام و باوقار راه می‌رفت، در آن تردد می‌کرد که از چشمان تیزنگر و دقیق او، آثار سماحت و بزرگی و بزرگواری و دانش و بینش، هویدا بود. تواضع و فروتنی او به‌حدی بود که اگر محصّل پانزده‌ساله‌ای همچون من که هنوز در عوالم بچگانۀ خود غوطه‌ور، ادب و سلام را فراموش می‌کرد، آن استاد بزرگوار، مبادرت به سلام می‌ورزیدند.» 🕌 @feyziye_tehran