#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_انبیا صداى آن را نمى‌‏شنوند، و آنان در آن‌چه دل‌خواهشان باشد جاودانه‌‏اند. (102) آن بزرگترين هراس كه با دميدن در صور پديد مى‏‌آيد آنان را غمگين نمى‌‏كند، و فرشتگان با اين نويد به ديدارشان مى‌‏آيند كه: اين همان روزى است كه آن را به شما وعده مى‌‏دادند. (103) روزى كه آسمان را درهم مى‏‌پيچيم و آن را از ديده‌‏ها نهان مى‏سازيم همچون صفحه‌‏اى كه با طومار شدنش نوشته‌‏هاى درونش را نهان مى‌‏سازد. همان‏‌گونه كه بار نخست آفريدگان را به سهولت پديد آورديم، دوباره آن‌ها را بازمى‏‌گردانيم. ما اين را وعده داده و وفاى به آن را بر خود لازم دانسته‏‌ايم و قطعا انجام‏‌دهنده آن خواهيم بود. (104) و به يقين، در زبور، كتاب آسمانى داود، پس از تورات، آن يادواره الهى نوشتيم كه زمين را از شرك و گناه پاك خواهيم ساخت و بندگان شايسته من آن را به ارث خواهند برد. (105) به راستى، در حقايقى كه در اين سوره بيان شده است، براى پرستشگران خدا وسيله‌‏اى براى وصول به هدف خواهد بود. (106) و ما تو را جز رحمتى براى همه گروه‏‌هاى بشرى نفرستاديم. (107) بگو: جز اين نيست كه به من وحى مى‌‏شود كه معبود شما معبودى يگانه است؛ پس آيا شما سر تسليم فرود مى‌‏آوريد؟ (108) پس اگر از گرايش به توحيد روى برتافتند و تسليم خدا نشدند بگو: من به همه شما به‏طور يكسان خطر شرك را اعلام كردم و نمى‌‏دانم آيا آن‌چه بدان تهديد شده‏‌ايد نزديك است يا دور. (109) به يقين او سخنى را كه آشكارا در استهزاى به دين بر زبان مى‌‏رانيد مى‏داند و از نيرنگ‏‌هايى كه بر ضد دين تدارك مى‌‏بينيد و آن‌ها را نهان مى‌‏داريد، باخبر است. پس اوست كه به نتيجه اعمال شما و نزديكى و دورى كيفرتان آگاه است. (110) و من نمى‌‏دانم، شايد آن تهديد وسيله آزمونى براى شما باشد تا آن‌چه را درباره دين در نهان خويش داريد آشكار گردد و نيز مهلتى باشد كه تا چندى از متاع دنيا بهره‌‏مند شويد و بدان خام گرديد. (111) پيامبر به خدا عرضه داشت: پروردگارا، ميان من و آنان به حق داورى كن، و به مشركان گفت: پروردگار ما همان خداى رحمان است كه بر آن‌چه به ناروا درباره دينش مى‏‌گوييد، از او يارى خواسته مى‏شود. (112) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛