آيا مى‌‏پندارى كه بيش‌تر آنان كه پيرو هواى نفس‌‏اند گوش شنوا دارند و يا تعقّل مى‌‏كنند؟ آنان جز مانند دام‌‏ها نيستند كه از سخن جز آوايى نمى‏‌شنوند و از انديشه بهره‌‏اى ندارند، بلكه چون از درك و فهم خود بهره نبرده‏‌اند از دام‏‌ها نيز گمراه‌‏ترند. (44) آيا به كار پروردگارت در آفرينش نظر نكرده‌‏اى كه چگونه پس از زوال ظهر بر امتداد سايه افزوده و آن را گسترده‌است؟ و اگر مى‏‌خواست آن را ساكن قرار مى‏‌داد. سپس خورشيد را نشانه وجود سايه قرار داديم. (45) آن‏‌گاه پس از طلوع خورشيد، سايه را به سوى خود مى‌‏كشانيم و آن را به تدريج محو مى‏‌كنيم، و اين كار را به آسانى انجام مى‌‏دهيم. (46) و اوست آن‌‏كه شب را چون لباس، پوششى براى شما ساخت و خواب را باعث تعطيل قوا و آرامش اندامتان قرار داد، و روز را زمان پراكنده شدن براى به دست آوردن روزى مقرّر داشت. (47) اوست آن‌‏كه بادها را پيشاپيش باران فرستاده‌است تا نويدبخش فرود آمدن رحمتش باشد، و از آسمان، آبى پاك و پاك‌‏كننده فروفرستاديم. (48) تا به وسيله آن با رويش گياهان سرزمينى مرده را زنده كنيم و نيز آن را براى نوشيدن در اختيار دام‌‏ها و مردمان بسيارى كه آفريده‌‏ايم، قرار دهيم. (49) به يقين باران را ميان مردم در مناطق گوناگون گردانده‏‌ايم (آن را پيوسته از جايى به جايى منتقل كرده‌‏ايم) تا توجه پيدا كنند و شكر نعمت‌‏ها را به جاى آورند، ولى بيشتر مردم تنها از ناسپاسى ابا ندارند. (50) اى محمد، ما تو را به دليل عظمت مقام و مرتبه‏‌ات به سوى همه انسان‏‌ها برانگيختيم، و اگر مى‏‌خواستيم در هرشهرى پيامبرى هشداردهنده مبعوث مى‌‏كرديم. (51) پس، از كافران فرمان مبر، و در برابر آنان با بيان حقايق قرآن به مبارزه و تلاشى بزرگ برخيز و رسالت خود را ابلاغ كن. (52) و اوست آن‏‌كه دو دريا را كنار يكديگر روان ساخت؛ اين يكى خوش‌گوار و شيرين است و اين يكى ناگوار و سخت شور است، و ميان آن دو حايلى استوار پديد آورد و آن‌ها را بازداشت از اين‌‏كه به يكديگر بياميزند. (53) اوست آن‏‌كه از آب بشرى آفريد و او را خويشاوند نسبى و سببى قرار داد. و پروردگارت تواناست. (54) مشركان به جاى خدا چيزهايى را مى‌‏پرستند كه نه به خاطر پرستش آن‌ها سودى برايشان دارند و نه در صورت ترك پرستش آن‌ها زيانى به آنان مى‏‌رسانند؛ و كافر هميشه بر ضدّ پروردگارش پشتيبان شيطان است. (55) 🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛