🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
مسیحای عشق
قسمت ۹۰ و ۹۱
:_من میخوام از این به بعد چادر سر کنم مامان
:+نیکی،شوخیت خیلی مسخره است.. درش بیار،شبیه خدمتکارا
شدي...
:_نه،من اینو درنمیارم... فکر میکردم به تصمیم احترام میذارین
:+تصمیم؟کدوم تصمیم؟ این اسمش حماقته،داغی تو دختر،نمی
فهمی.. چادر که لباس ماها نیست... چادر لباس خدمتکاراست.. چادر
لباس زندانی هاست... مگه ندیدي نو فیلما؟ بی سوادا چادر سر
میکنن... بسه دیگه،درش بیار
:+مامان،اتفاقا باسوادترین و بهترین خانم تو این دنیا،چادري بوده،من
فکر میکنم بهتره یه کم مطالعه کنین.. به هرحال من عمــــرا این
چادر رو از سرم بر نمیدارم،دیگه هم حاضر نیستم تو مهمونی هاي
مسخره و احمقانه تون، بالا و پایین بپرم...
دست مامان بالا میرود و لحظه اي بعد،برق از چشمانم میپرد....
ناخودآگاه دستم را روي گونه ي چپم میگذارم،چه طعم تلخی دارد
سیلی...
مامان با حیرت نگاهم میکند،انگار باورش نشده...
اشک هایم ناخودآگاه روي صورتم میلغزند...
پلک هایم روي هم می افتد.
دستم را روي جاي انگشتان مامان میکشم،چقدر میسوزد....
جریان خون،به سمت صورتم هجوم میآورد،حس میکنم داغ شده
ام...
میخواهم از برابر مامان بگذرم،اما مامان دست می برد و چادرم را
میکشد....
:_مامان
:+حق نداري اسم این لعنتی رو دیگه بیاري،به خاطرش دست روت
بلند کردم....
به سمت سطل آشغال میرود..
میدوم:مامـــــــــان
با خشم،چادرم را،مشکی زیبایم را...،درون سطل زباله پرتاب میکند...
آب میشوم،مچاله میشوم....
به طرفم برمیگردد،میخواهد بغلم کند...
به سرعت به طرف پلــه ها میدوم... من چادرم را دوست دارم... چرا
کسی من را نمی فهمد...
من...
خودم را داخل اتاق پرت میکنم و هق هق گریه ام شدت میگیرد...
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸