🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
مسیحای عشق
قسمت ۱۴۰ و ۱۴۱
که استاد ادبیاته...نچ نچ نچ...اوف بر تو باد،نفرین آمون بر تو!
آقاسیاوش میگوید:بابا چرا فحش میدي،من از همین تریبون از تمام
فارسی زبانان دنیا،معذرت میخوام. خوب شد؟
عمو سر تکان میدهد:حالا باید چیپس مهمونمون کنی تا
ببخشمت،اونم شاید!
تمام راه،عمو و آقاسیاوش مشغول بگو و بخند هستند و من نظاره گر
رفتارهاي برادرانه شان.
اتومبیل متوقف میشود و من در برابر یک ساختمان عظیم قرار
میگیرم. نگاهم روي سردرش متوقف میشود،موزه ي مادام توسو !
با حیرت به طرف عمو برمیگردم:واي عمـــو... اینجا..همون..مجسمه
ها؟؟
عمو با لبخند نگاهم میکند. به طرفم میآید و دستم را میگیرد. با هم
به طرف ورودي میرویم. تمام مدت زمان آنجا بودنمان را با مجسمه ي
افراد مشهور و محبوب عکس میگیریم .
حس میکنم جان دوباره اي به رگهایم دویده.
دوباره سوار ماشین میشویم. با اشتیاق میگویم:دیگه کجا میریم؟
عمو سرزنشگرانه،به آقاسیاوش نگاه میکند: ببین،واسه بچه سوال
پیش اومد
آقاسیاوش در میان خنده میگوید:بچه چیه وحید؟
عمو میگوید:ببخشید،منظورم نیکی خاتون بود!
ماشین متوقف میشود،عمو میگوید:نیکی جان بیا پایین. بارونی ات رو
هم بپوش
بی هیچ حرفی،اطاعت میکنم. نگاه میکنم در یک کو چه ي معمولی
ایستاده ایم.
عمو نگاهم میکند:تا اونجا باید پیاده بریم.
با کنجکاوي میپرسم :تا کجا؟
عمو دوباره انگشتش را روي بینی ام میگذارد:سوپرایزه
عمو دوباره دستم را میگیرد و راه میافتیم،کمی که میرویم نگاهم
روي کاخ باکینگهام متوقف میشود،کاخ سلطنتی خاندان اشرافی
بریتانیا...
از کنار سرباز هاي مثل مجسمه یگذریم و در برابر چشم لندن
میایستیم... نگاهم به چرخ و فلک عظیم الجثه ي معروف لندن
میافتد.. آقاسیاوش بلیت هاي که قبلا خریده،به دست مسئول میدهد
و سوار میشویم..چند دقیقه طول میکشید تاچرخ و فلک آرام آرام
بالا رفتن را شروع کند.. از اینجا،تمام لندن دیده میشد ...
عمو میگوید:خب نیکی،بگو ببینم این داداش مسعود ما،شما رو تا حالا کجاها برده ...
ادامه دارد...
نویسنده فاطمه نظری
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸