🌷 باب "مشورت" در تشکیلات (۱) ⚡️در بسیاری از تشکل‌ها، جایگاه 'مشورت با دیگران و نظرخواهی از آنان' به عنوان یکی از عوامل مهم و حیاتی در تصمیم‌گیری مدیران خیلی روشن نیست و یا اصول و شرائط مشورت و نیز افراد مشاور و خصوصیاتشان معلوم نمی‌باشد. ▫️با توجه به وسعت موضوعات و پیچیدگی مسائل و نیز گستردگی اطلاعات، یک مدیر غالباً قادر به شناخت همه‌ی مسائل و به دست آوردن همه‌ی اطلاعات لازم در مورد یک مساله نیست. در نتیجه نمی‌تواند تصمیم درست و منطقی در مورد آن اتخاذ نماید. ▫️مشورت با دیگران و نظرخواهی از آن‌ها، به منظور استفاده کردن از نظرات آنان، نکته‌ای عقلی، و عدم مشورت و استبداد به رای از بیماری‌های مهلک مدیران در تصمیم‌گیری است. ▫️اینجا منظور از مدیران، صرفا مدیران میانی یا ریزتشکل‌ها نیست. بلکه این یک قاعده‌ی عقلی و منطقی و حتی دینی هست که برای تمام مدیران میانی و کلان و حتی برای رئیس‌جمهور و روسای قوای دیگر صدق می‌کند. بخش اول را متبرک می‌کنم به بیانات امیرالمومنین علیه‌السلام در نهج‌البلاغه: "مَنِ استَبَدَّ بِرَایِهِ هَلَکَ وَ مَن شاوَرَ الرِّجالَ شَارَکَها فی عُقُولِها" کسی که استبداد در رای داشته باشد هلاک می‌شود؛ و کسی که با مردان و بزرگان مشورت کند، در عقل آنان شریک می‌گردد. "لا یَستَغنِی العاقِلَ عَنِ المُشَاوَرَهِ" هیچ خردمندی از مشاوره بی‌نیازی نمی‌جوید. "وَالاستِشارَهُ عینُ الهِدایَهِ وَقَد خاطَرَ مَنِ استَغنی بِرَایِهِ" مشورت عین هدایت است، و کسی که خود را بی‌نیاز از نظرات دیگران بداند، مطمئناً به خطر افتاده است. پایان بخش اول نکته: در بخش دوم؛ "به آثار و فواید مشورت" و در بخش سوم به "خصوصیات مشاور و کارشناس" خواهیم پرداخت ان‌شالله. هشتک را دنبال بفرمائید. 🆔@tashkilat_ir ▫️▫️▫️▫️