✅👈 مهاجرت از عادات‏ 🎤👈 شهید مطهری 💠 انسان به يك چيزهايى عادت پيدا مى‏كند؛ عرف جامعه براى او يك اصل مى‏شود و يك عادت جسمى يا روحى براى او پيدا مى‏شود. عادت جسمى مثل عادت به سيگار كشيدن. 💠 خيلى از افرادى كه سيگار مى‏كشند، وقتى پزشك به آنها مى‏گويد: سيگار نكش، جواب مى‏دهند: عادت كرده‏ام، نمى‏توانم عادتم را ترك كنم، ترك عادت موجب مرض است! كه حرف مفتى است. 💠 «الْمُهاجِرُ مَنْ هَجَرَ السَّيِّئاتِ». مرد آن است كه بتواند از آنچه كه به او چسبيده است جدا شود و هجرت كند. تو اگر از يك سيگار كشيدن نتوانى هجرت كنى، انسان نيستى. 💠 مرحوم آية اللَّه حجّت اعلى اللَّه مقامه يك سيگارى‏اى بود كه من واقعاً هنوز نظير او را نديده‏ام؛ گاهى سيگار از سيگار قطع نمى‏شد، گاهى هم كه قطع مى‏شد طولى نمى‏كشيد. ايشان اكثر اوقات سيگار مى‏كشيد. 💠 وقتى مريض شدند، براى معالجه به تهران آمدند و در تهران اطباء گفتند: چون بيمارى ريوى هم داريد بايد سيگار را ترك كنيد. ايشان ابتدا به شوخى گفته بود: من اين سينه را براى سيگار مى‏خواهم؛ اگر سيگار نباشد، سينه را مى‏خواهم چه كنم؟ 💠 گفتند: به هر حال برايتان خطر دارد و واقعاً مضر است. فرمود: مضر است؟ گفتند: بله. گفت: نمى‏كشم. يك «نمى‏كشم» كار را تمام كرد. يك عزم و يك تصميم، اين مرد را به صورت يك مهاجر از يك عادت قرار داد. 📚 مجموعه آثار، ج ۲۳ ص ۶۱۱ ❌ نشر با ذکر منبع👈 https://eitaa.com/tavasolitabrizi