افرادى كه زياد صحبت می کنند، قلب آنها مشوّش است، اضطراب دارد مثلًا مرحوم آقاى حدّاد، در مجلس كه می ‏نشستند، تا از ايشان سؤال نمی ‏كرديم حرف نمی زدند؛ يا علّامه طباطبائى، يك ساعت می نشستيم، همينطور به انسان نگاه می كرد. ولى بعضی ‏ها می گويند: آقا! يعنى چه؟ انسان بنشينند هِى همينطورى نگاه بكند، ساكت، يك حرفى بزنيم، يك چيزى، آقا! هوا گرم است، خيابان شلوغ است، جنسها گران شده، يك حرفى بالأخره بزنيم، این روش يعنى چه؟ اينها اضطراب دارند، در نفسشان اضطراب دارند، اين اضطراب نمى‏گذارد كه آرام باشند. ارتباط انسان با اينگونه افراد براى انسان مضرّ است. انسان با افرادى بايد ارتباط داشته باشد كه اين حالت در آنها كمتر است، حالت سكون و آرامش در آنها بيشتر است و در اين زمينه روايات زياد است كه ملائكه در سكون‏اند، شياطين در اضطرابند. یاد ها و خاطره ها سیر و سلوک و طهارت نفس https://eitaa.com/joinchat/571736158Ca8d640cfa2