✅پاسخ به سه سوال در خصوص برقراری روابط ایران و عربستان:
1⃣پس یمن چه می‌شود؟
🔹تهران حتی در مذاکرات برجام هم متحدان منطقه‌ایش را از جزئیات روند مذاکرات آگاه می‌کند پس بسیار بعید می‌نماید که مذاکرات با سعودی بدون اطلاع صنعا صورت گرفته باشد.
🔹همچنین شاهد استقبال محمد عبدالسلام بودیم.
🔹یمنی‌ها می‌دانند پرونده حل بحران یمن و مذاکرات با سعودی تابعی از روابط تهران - ریاض است زیرا یکی از رویکردهای ریاض این بود که پرونده یمن را در مذاکرات بغداد به پرونده تهران- ریاض گره می‌زد. قبول اینکه ریاض باید مشکلش را مستقلا با صنعا حل کند از دستاوردهای توافق پکن است. همچنین برای آنها نیز صلح و کاهش آلام مردم این کشور در اولویت است چه، در ایام جام جهانی به تهران اعلام کردند به دلیل روند مذاکرات مسقط، قادر به شرکت در عملیات مشترک انتقامی ایران نیستند.
2⃣آیا این توافق باعث نمی‌شود تا سعودی‌ها از انتقام احتمالی فرار کنند و ابزارهای ضربه‌زنی ایران کاهش یابد؟
🔹تهران در پاسخ به تهدیدات امنیت‌ملی‌اش با احدی شوخی ندارد و صریحا به همه کشورها نسبت به مشارکت پایگاهی- مسیری در تهدید ایران اخطار داده است حتی قطر. آیا روابط عالی با بغداد مانع از هدف قرار دادن چند باره پایگاه‌های آمریکایی- صهیونیستی در عراق شد؟ یا روابط نیم‌بند با امارات مانع از اصابت تیرهای غیب شد؟ یا پیشرفت روابط با ابوظبی در آذر ماه ۱۴۰۰ مانع از حمله یمنی‌ها در دی و بهمن همان سال شد؟ کارکرد تیرغیب را فراموش نکنید!
3⃣نباید به این توافق امیدوار بود. سعودی‌ها زیر تعهداتشان خواهند زد و به پیمان ابراهیم می‌پیوندند.
🔹قبلا نیز عرض شد. این توافق را باید از دو دریچه نگریست اول، خود روابط با سعودی و تعهدات طرفین و صحت‌سنجی حسن نیت ریاض در روزهای آینده با اقداماتش. دوم، اثرات منطقه‌ای و بین‌المللی مانند نقش چین، ضربه به منافع آمریکا و رژیم صهیونیستی و تاثیر روابط ایران با سایر کشورهای عربی.
🔹در مورد اول، نباید امیدوار بود و دل بست. سعودی‌ها دست‌کمی از غربی‌ها ندارند. در مورد دوم باید به دنبال تحصیل حداکثری منافع در کوتاه مدت بود.