🔴 مطلبی که شاید ذهن خیلی ها رو مشغول کرده باشه ... 🔸 زمانی در یک شهری طبیب حاذقی زندگی می‌کرد که تمام بیماری ها را درمان می کرد ، روزی طبیب خود بیمار می‌شود و عده ای به تمسخر می گویند طبیب چی شد اون همه دانش چرا نمیتونی خودت رو درمان کنی ، خلاصه بین مردم این خبر منتشر میشه و همه متعجب میشن که چرا طبیب خودش را درمان نمی کند .. طبیب دستور می‌دهد وسط شهر ۳ تا کوزه بزرگ پر از آب آماده کنند تا برای مردم دلیل عدم درمان خودش را بگوید ... 🔸 روز موعود فرا می‌رسد و طبیب جلوی چشم همه موادی را داخل این کوزه های آب می‌ریزد و آب در کسری از ثانیه یخ می‌زند و مردم تعجب می کند 🔸 طبیب می گوید به خداوند یکتا سوگند که در کسری از ثانیه می توانم بیماری خود را درمان کنم اما این بیماری من زمینی نیست و باید این بیماری سبب مرگ من باشد و من با این بیماری دنیا را ترک خواهم گفت... ✍ حال این نکته رو باید بگم که اهل بیت علیه السلام با اون همه علم و دانش و معجزه و اینکه در درمان دانشمند و حکیم بوده اند، زمانی موقع شهادت آنها می‌شود و این تقدیر است که بیماری خود یا زخم خود را درمان نمی کنند نه اینکه توان درمان آن را نداشته باشند 🔸 برای اهل بیت درمان زخم و پیوند اعضای بدن کاری ندارد ... از زنده کردن مردگان و حیوانات تا طی الارض بودن ... مگر نه اینکه امام رضا علیه السلام شیر نقاشی شده را زنده کرد و یا امام موسی کاظم علیه السلام در زندان بود به مدینه رفت و برگشت زنجیر را مجدد به پای خود بست یا قدرت های امام علی علیه السلام که پایانی ندارد ... ان کس که کشتی نوح را آموزش داد تا بسازد مولا علی بود ان کس که ابراهیم را از آتش نجات داد مولا علی بود ان کس که گل آدم را سرشت مولا علی بود ان کس که اصحاب کهف را در غاری هدایت کرد و خواب کرد و بیدار کرد مولا علی بود ان کسی که شیاطین را نابود کرد و در بند کرد مولا علی بود ... مولا علی علیه السلام چنان قدرت و هیبتی داشت که عده ای پنداشتن ایشان نعوذبالله خداست ... امامان خلیفه الله هستن هرگونه قدرتی دارند هر گونه علمی دارند و اینگونه باید امامان را شناخت که به هر زبانی صحبت می کنند و زبان هر موجودی را می فهمند و فکر هر انسانی را می خوانند و هیچ چیز بر امام پوشیده نیست... 🔸 اما زمانی که تقدیر در شهادت باشد آن بیماری آن زهر آن شمشیر مطیع امر خداوند هستن و امام مطیع امر الهیست و از قدرت خود استفاده نمی کند .... ✍