#گریه #اشک الإمامُ الرِّضا عليه السلام : يَا بنَ شَبيبٍ ، إن كُنتَ باكِيا لِشَيءٍ فَابكِ لِلحُسَينِ [بنِ عليِّ ]بنِ أبي طالِبٍ عليهما السلام ؛ فإنَّهُ ذُبِحَ كَما يُذبَحُ الكَبشُ، و قُتِلَ مَعَهُ مِن أهلِ بَيتِهِ ثَمانِيَةَ عَشَرَ رَجُلاً ما لَهُم في الأرضِ شَبيهونَ .[عيون أخبار الرِّضا: 1/299/58 .] امام رضا عليه السلام : اى پسر شبيب! اگر مى خواهى براى چيزى بگريى، براى حسين [بن على ]بن ابى طالب عليهما السلام گريه كن؛ زيرا همان گونه كه قوچ را سر مى برند آن حضرت را سر بريدند و از افراد خانواده او هيجده مرد كشته شدند، كه در روى زمين نظير نداشتند. پيامبر خدا صلی الله علیه و آله: مَن مَنَّ اللّه‏ُ عَلَيهِ بِمَعرِفَةِ أهلِ بَيتي و وَلايَتِهِم فَقَد جَمَعَ اللّه‏ُ لَهُ الخَيرَ كُلَّهُ؛ هر كه خداوند با شناخت اهل‌بيت من و ولايت ايشان بر او منّت نهاده باشد خداوند همه خير را براى او گرد آورده است. أمالي الصدوق: ص ۳۸۳، ح۹