✅ #گریه_درمانی ✍گريه مانند خنده، از نيازهاى طبيعى انسان است و ريشه در خلقت و طبيعت بشر دارد. از اين رو، خداوند متعال، اين دو پديده را مستقيما به خود، نسبت مى دهد:  وَ أَنَّهُ هُوَ أَضْحَكَ وَ أَبْكَى. و اوست كه مى خنداند و مى گرياند.  📚 سوره نجم، آیه ۴۳ وقتى اندوه به نهايت برسد، انسان ديگر نمى تواند گريه كند، چنان كه در حكمت هاى منسوب به امام على عليه السلام آمده است:  إذا تَناهَى الغَمُّ انقَطَعَ الدَّمعُ. هر گاه غم به اوج رسد، اشک قطع مى شود. 📚 ابن ابی الحدید، ج ۲۰: ۲۹۵ بر اين اساس، پيش از اين كه آن اندوه به اين مرحله خطرناک برسد، بايد با گريه درمانى از شدت آن كاسته گردد. در بعضی از روایات، از بکاء با عنوان تسکین غم و اندوه یاد شده است؛ چنان‌ که از امام صادق علیه السلام نقل شده است که فرمودند: مَن خَافَ عَلَی نَفسِهِ مِن وَجدٍ بِمُصیبَةٍ فَلیُفِض مِن دُمُوعِهِ، فَإِنَّهُ یَسکُنُ عَنهُ.هر کس از غم و اندوه مصیبتی بر جان خویش ترسید، اشک بریزد، همانا که آن تسکین غمش می‌باشد. 📚 ابن‌بابویه، ج ۱: ۱۸۷ گریه درمان افسردگی و جلوگیری کننده از خودکشی احتمالی است. علاوه بر این، گریه در حد متعارف برای قلب مفید است و انسان بعد از گریه، احساس راحتی و سبکی می کند. گویا عقده هایش را بیرون می ریزد و جریان اشک برای چشم و مغز مفید است؛ زیرا در روایات آمده رطوبت سر، کوری و فلجی می آورد؛ به همین جهت سفارش شده کودک از گریه کردن منع نشود و در عین حال اشک ریزی باعث تیز هوشی و رشد مغز و تقویت حافظه می شود. گریه به خصوص از ترس خدا، از سنت پیامبران علیهم السلام است که میان آن ها بکاء بوده؛ هم چون حضرت آدم علیه السلام و حضرت نوح علیه السلام و حضرت یحیی علیه السلام و حضرت زهرا سلام الله علیها و حضرت زین العابدین علیه السلام و نیز کم و بیش باقی پیامبران. @tebbsabzevar