⚜⚜⚜⚜⚜⚜⚜⚜⚜ از کارهای مستحبی که دین اسلام بر آن تأکید می کند، گرفتن ناخن است، از این رو فقها نیز بر این امر اشاره نمودند. از جمله سید سبزواری (ره) در کتاب مهذب الاحکام می گوید: گرفتن ناخن مستحب و نگرفتن و رها کردن آن مکروه است؛ چون امام صادق (علیه السلام) می فرماید: «گرفتن ناخن از سنت و مستحب است». [۱] همچنین از آن حضرت نقل شده است: «پنهان ترین و مخفی ترین جایی که شیطان برای چیره شدن بر فرزندان آدم از آن استفاده می کند، زیر ناخن ها است». [۲] گرفتن ناخن با دندان مکروه است امام صادق (علیه السلام) از پدرانش در حدیثی از نهی های پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) نقل می کند: «پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) از گرفتن ناخن با دندان و همچنین از حجامت در روز چهاشنبه و جمعه نهی فرمودند. [۳] استحباب گرفتن ناخن برای تمام روزها است. موسى بن بکر از امام صادق (علیه السلام) نقل می کند که به آن حضرت عرض شد، شیعیان می گویند کوتاه کردن سبیل و ناخن باید در روز جمعه باشد. آن حضرت فرمودند: پاک و منزه است خداوند، اگر خواستی در روز جمعه بگیر و اگر خواستی در بقیه روزها». [۴] البته گرفتن ناخن در روز جمعه بهتر است. ابن سنان از امام صادق (علیه السلام) نقل می کند آن حضرت فرمود: «کسی که در روز جمعه سبیلش را کوتاه کند و ناخنش را بگیرد و سرش را با ختمی بشوید، ثواب آن را دارد که بندهاى آزاد کند». [۵] و «گرفتن ناخن و گرفتن شارب و شستن سر با ختمی موجب از بین رفتن فقر و افزایش روزی می شود». [۶] و «هنگامی که مو و ناخن را میچینید آن را دفن کنید که سنّت است». [۷] گرفتن ناخن مستحب است به هر صورتی که باشد، البته بهتر است که از انگشت کوچک دست چپ آغاز و به انگشت کوچک دست راست تمام شود. [۸] خلاصه سخن آنکه: در نتیجه گرفتن ناخن در هر وقت از شب یا روز باشد، جایز است، و بنا بر جست و جویی که صورت گرفت، روایتی مبنی بر کراهت گرفتن ناخن در شب یافت نشد. پس دیگر بحث از علّت کراهت مطرح شده، معنا ندارد. همچنین روایتی درباره به چاه انداختن ناخن یافت نشد. پی نوشتها: [۱] . حر عاملى، وسائل الشیعه، ج ۲، ص ۱۳۲، باب ۸۰ [۲] . همان. [۳] . همان، ص ۱۳۴، ح ۱. [۴] . همان، ص ۱۳۳، ح ۶. [۵] . کلینى، کافی، ج ۳، ص ۴۱۸، دار الکتب الإسلامیه تهران، ۱۳۶۵ش؛ وسائل الشیعه، ج ۷، ص ۳۵۴، باب ۳۲ من أبواب صلاه الجمعه و آدابها، ح ۲. [۶] . وسائل الشیعه، ج ۲، ص ۶۰- ۶۲، باب ۳۲ من أبواب صلاه الجمعه و آدابها، ح ۳؛ کلینی، کافی، ج ۳، ص ۴۱۸. [۷] . طبرسی، حسن بن فضل، مکارم الاخلاق، ص ۶۶ [۸] . مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار ، ج ۵۹، ص ۲۶۸ 🔷 کانال طب اسلامی ایتا http://eitaa.com/joinchat/2097152C47e80c83fc