📍 ادامه مبحث #گوش ✅ خلقت گوش، حجتی دیگر برای درک وجود خدا 💢 امام صادق علیه السلام خطاب به جناب مفضل می فرماید: ✴️ وخلق السمع ليدرك الأصوات فلو كانت الأصوات ولم يكن سمع يدركها لم يكن فيها إرب وكذلك سائر الحواس ثم هذا يرجع متكافيا فلو كان بصر ولم تكن الألوان لما كان للبصر معنى ولو كان سمع ولم تكن أصوات لم يكن للسمع موضع فانظر كيف قدر بعضها يلقى بعضا فجعل لكل حاسة محسوسا يعمل فيه ولكل محسوس حاسة تدركه ومع هذا فقد جعلت أشياء متوسطة بين الحواس والمحسوسات لا تتم الحواس إلا بها كمثل الضياء والهواء فإنه لو لم يكن ضياء يظهر اللون للبصر لم يكن البصر يدرك اللون ولو لم يكن هواء يؤدي الصوت إلى السمع لم يكن السمع يدرك الصوت فهل يخفى على من صح نظره وأعمل فكره أن مثل هذا الذي وصفت من تهيئة الحواس والمحسوسات بعضها يلقى بعضا وتهيئة أشياء أخر بها تتم الحواس لا يكون إلا بعمل وتقدير من لطيف خبير. 📜خداوند تعالی شنوایی را برای شنیدن صداها خلق کرد، اگر صدا باشد، اما گوشی برای ادراک نباشد، صداها بی جهت می مانند. اگر گوش باشد، اما صدایی نباشد، برای گوش جایگاهی وجود نداشت. پس نگاه کن چگونه ملاقات بعضی با بعضی (گوش با صدا) دیگر مقدر شده است. خداوند تعالی برای هر حسی یک محسوس قرار داده است و برای هر محسوسی یک حاسه قرار داده است. علاوه بر این، چیزهایی را واسطه بین حاسه و محسوس داده است. مانند نور (واسطه بین تصویر و بینایی) و هوا، اگر هوا نباشد تا صدا را به گوش برساند، شنوایی قادر به درک صدا نبود. آیا مخفی است برای کسی که فکر خود را به کار بگیرد؟ این چیزهایی که بیان شد از آماده کردن حواس و محسوسات که بعضی با بعضی ملاقات می کنند، چیزهایی دیگر برای کامل کردن این حواس قرار داده شده است، بیهوده به وجود نیامده است و این کار از خدای لطیف و خبیر است. 📚 توحید مفضل، ج ۱، ص ۵۹ 📮 فواید شنوایی در کلام امام صادق علیه السلام 💢 امام صادق علیه السلام خطاب به جناب مفضل می فرماید: 🏷من عدم السمع يختل في أمور كثيرة فإنه يفقد روح المخاطبة والمحاورة ويعدم لذة الأصوات واللحون المشجية والمطربة وتعظم المئونة على الناس في محاورته حتى يتبرموا به ولا يسمع شيئا من أخبار الناس وأحاديثهم حتى يكون كالغائب وهو شاهد أو كالميت وهو حي. 🪧کسی که شنوایی نداشته باشد، در بسیاری از امور دچار ناکارآمدی می شود، زیرا روح تخاطب (مخاطب شدن) و صحبت کردن را از دست می دهد و لذت شنیدن صداهای زیبا و لحن های زیبای دل انگیز را از دست می دهد و گفتگوی مردم بر او گران است و نفرت آور تا از او آزرده شوند و از اخبار و گفتگوهای مردم چیزی نشنود تا جایی که چون غایب باشد در میان آن ها و یا چون مرده در حالی که زنده است. 📚 توحيد المفضّل، ج ۱، ص ۶۰ 📎 ادامه دارد... ╭┅══〰〰〰〰══┅╮ 🆔 @eslamiteb_tabrizian 🆔 @tebeeslami_tabrizian ╰┅══〰〰〰〰══┅╯