سلام ✅ (کمر درد و کشیده شدن بصورت رگ تا زیر پا (عرق النساء)) سیاتیک یکی از بزرگترین عصب بدن که از انتهای کمر و نخاع شروع و تا پشت باسن، ران، ساق و انتهای دو پا ادامه دارد. در صورت آسیب یا فشار وارده بر آن از ابتدا تا انتهای آن درد میگیرد. ️درمان: 1- چیدن بیست ناخن دست و پا و قرار دادن و بستن آنها (با چسب پهن) و بصورت نامنظم و درهم روی موضع و در مسیر درد (معمولا پشت ران پایی که درد میکند) بمدت یک الی سه شب. 2- دست بر موضع درد گذاشته و سه بار این دعا را میخواند: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ أَعُوذُ بِسْمِ اللَّهِ الْكَبِیرِ وَ أَعُوذُ بِسْمِ اللَّهِ الْعَظِیمِ مِنْ شَرِّ كُلِّ عِرْقٍ نَقَّارٍ وَ مِنْ شَرِّ حَرِّ النَّارِ . نکته: ناخن ها باید مستقیم با پوست پا در تماس باشد و با قسمت تیز آن گذاشته نشود. نکته2: اگر 26 ماه قمری شروع به این درمان بشود نتیجه بهتر خواهد بود. نکته 3: همین روش (قرار دادن ناخنها روی موضع درد) برای کمر درد و گردن درد نیز جواب داده است. 3-️درمان سیاتیک مقاوم (در صورت عدم بهبود توسط روش قبل): چند متر پارچه تهیه کرده (شش متر) و یک سرش را به کمر و محل شروع درد بسته و محکم تا انتهای پا دور شخص بپیچند تا به مچ پا برسند و محکم گره زده شود سپس انگشت کوچک پا را با تیغ زده تا خون سیاهی خارج شود. سپس زخم را با روغن زیتون و نمک پر کنند. نکته: تیغ زدن گودی کف پا نیز در روایت آمده است ولی انگشت کوچک بهتر است. نکته 2: پیچیدن فرد با پارچه توسط فرد قدرتمند باشد و به حدی محکم باشد که فرد به حد بیهوشی برسد. نکته 3:شخص بیمار در زمان پیچیدن پارچه در حالت ایستاده باشد. نکته 4: قبل از اینکه رگ انگشت کوچک زده شود، انگشت کوچک محکم بسته شود. (این کار توسط فرد ماهر و خبره صورت پذیرد) دواء عرق النسا قَالَ: تَأْخُذُ قُلَامَةَ ظُفُرِ مَنْ بِهِ عِرْقُ النَّسَا فَتَعْقِدُهَا عَلَى مَوْضِعِ الْعِرْقِ فَإِنَّهُ نَافِعٌ بِإِذْنِ اللَّهِ تَعَالَى سَهْلٌ حَاضِرُ النَّفْعِ وَ إِذَا غَلَبَ عَلَى صَاحِبِهِ وَ اشْتَدَّ ضَرَبَانُهُ تَأْخُذُ تَلَّتَيْنِ فَتَعْقِدُهُمَا وَ تَشُدُّ فِيهِمَا الْفَخِذَ الَّذِي فِيهِ عِرْقُ النَّسَا مِنَ الْوَرِكِ إِلَى الْقَدَمِ شَدّاً شَدِيداً أَشَدَّ مَا تَقْدِرُ عَلَيْهِ حَتَّى يَكَادَ يُغْشَى عَلَيْهِ تَفْعَلُ ذَلِكَ بِهِ وَ هُوَ قَائِمٌ ثُمَّ تَعْمَدُ إِلَى بَاطِنِ خَصْرِ الْقَدَمِ الَّتِي فِيهَا الْوَجَعُ فَتَشُدُّهَا ثُمَّ تَعْصِرُهُ عَصْراً شَدِيداً فَإِنَّهُ يَخْرُجُ مِنْهُ دَمٌ أَسْوَدُ ثُمَّ يُحْشَى بِالْمِلْحِ وَ الزَّيْتِ فَإِنَّهُ يَبْرَأُ بِإِذْنِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ. طب الأئمة عليهم السلام ؛ ص