. بررسی تمام روایات در مورد سویق نشان می دهد برای خوردن سویق از افعال مصادر شرب و سقی که هر دو به معنای نوشیدن است، استفاده شده است. بنابراین خوردن سویق به هر شکلی که باشد، نیازی به جویدن ندارد. . مجموع روایات حضرات معصومین، شش روش کلی برای خوردن سویق بیان می کند. . ۱) خشک مصرف خشک و ناشتای سویق فقط برای دفع غلبۀ طبایع کاربرد دارد که مباحث و روایات آن در دیگر مقالات سایت آورده شده است. . ۲) شربت شامل سویق، شیر و آب که قرائن تاریخی نشان می دهد عرب از این نوشیدنی در شرایط سخت جنگی و تشنگی شدید استفاده می کرده است. . ۳) به صورت ملتوت ملتوت در لغت به معنای روغن زده شده است. بنابراین سویق ملتوت سویقی است که با روغن زیتون یا روغن زرد گاوی آغشته شود. قرائن نشان می دهد، رایج ترین روش مصرف سویق باید همین روش باشد. در واقع سویق ملتوت همان حلوایی است که امروزه در اکثر شهرهای کشورمان استفاده می شود. البته از مهمترین ارکان حلوا، شکری است که به آن اضافه می شود و اسم حلوا نیز به خاطر شیرینی شکر است و حتماً از دیگر ارکان آن، روغن است. از طرفی آنچه باعث می شود سویق، راحت و بدون جویدن از حلق پایین برود، همین روغنی است که به آن اضافه می شود. این حالت از سویق با تعریف سویق مطابقت بیشتری دارد. بنابراین در حالت عادی، یعنی حالتی که قرار نیست با سویق اصلاح مزاج صورت گیرد باید به این روش مصرف شود. ۴) به صورت مرطوب این سویق برای رفع عطش همراه با شکر استفاده می شود که شکر استفاده شده برای این باید شکر قهوه ای باشد همان شکری که از نیشکر به عمل می آید. از خوردن شکر سفیدی که از چغندقند بدست میآید جدا خودداری شود