« يَخْرُجُ مِنْ بُطُونِها شَرَابٌ مُختَلِفٌ أَلْوانُهُ فِيهِ شِفاءٌ لِلنَّاسِ » ؛ « از درون شکم آن شهدی که به رنگهای گوناگون است بیرون می آید. در آن برای مردم درمانی است » و به چیزی آن را مقید ننموده است و همچنین داروی دیگر برای درمان بیشتر بیماری ها را آب آسمان یعنی آب باران قرار داده است . خداوند می فرماید : ﴿ وَ يُنَزِّلُ عَلَيْكُمْ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً لِيُطهِرَكُمْ بِهِ وَ يُذْهِبَ عَنْكُمْ رِجْزَ الشَّيْطَانِ وَلِيَرْبِطَ عَلى قُلُوبِكُمْ وَ يُثَبِّتَ بِهِ الْأَقْدَامَ ) ؛ « و از آسمان بارانی بر شما فرو ریزاند تا شما را با آن پاک گرداند و وسوسه شیطان را از شما بزداید و دلهایتان را محکم سازد و گامهایتان را بدان استوار دارد. » خداوند آب باران را برای بیماریهایی دارو قرار داده است که منشأ آن شیطان باشد ، یعنی منبعی خارج از بدن داشته باشد و همچنین دارو برای بیماریهای قلبی . به گمان من این باب برای درمان کافی است زیرا آب آسمان اگر چه خودش دواست، لیکن ممکن است مراد از آن در این جا چیزی باشد که به وسیلۀ آب آسمان ( یعنی باران ) میروید از قبیل : علفها ، قارچ و گیاهان دارویی زیرا این گیاهان آن ماده اثرگذار موجود در آب باران را در خود نگهداری میکنند و حتی ممکن است عسل را که زنبور عسل گردآوری میکند نیز در برگیرد و به همین دلیل عسل دوای هر دردی است. آنچه گفته شد آگاهی اجمالی از طب در قرآن بود و به زودی جزئیات آن در طی مباحث و بخشهای آینده خواهد آمد @tebeslame