✅حدِيثُ الطَّبِيبِ‏: 📝عنْ زِيَادِ بْنِ أَبِي الْحَلَّالِ: 🌹 عنْ مولانا الإمام جعفر الصادق صلوات الله علیه قَالَ: قَالَ مُوسَى صلوات الله علی محمد وآله وعلیه يَا رَبِّ مِنْ أَيْنَ الدَّاءُ قَالَ مِنِّي قَالَ فَالشِّفَاءُ قَالَ مِنِّي قَالَ فَمَا يَصْنَعُ عِبَادُكَ بِالْمُعَالِجِ قَالَ يَطِيبُ بِأَنْفُسِهِمْ فَيَوْمَئِذٍ سُمِّيَ الْمُعَالِجُ الطَّبِيبَ. 📗الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏8، ص: 88 📝زیاد می گوید: 🌹مولای ما حضرت امام جعفر صادق صلوات الله علیه فرمود: موسى صلوات الله علی محمد وآله وعلیه عرض كرد: پروردگارا! درد از كجاست؟ فرمود: از جانب من، عرض كرد: درمان از كجاست؟ فرمود: آن هم از جانب من؛ عرض كرد: پس بندگانت را با پزشك چه كار؟ فرمود: تا به آن دلخوش شوند؛ و از همان روز، معالجه کننده، طبيب ناميده شد. 📝عنْ أَبِي أَيُّوبَ: 🌹عنْ مولانا الإمام جعفر الصادق صلوات الله علیه قَالَ: مَا مِنْ دَاءٍ إِلَّا وَ هُوَ سَارِعٌ إِلَى الْجَسَدِ يَنْتَظِرُ مَتَى يُؤْمَرُ بِهِ فَيَأْخُذَهُ، وَ فِي رِوَايَةٍ أُخْرَى: إِلَّا الْحُمَّى فَإِنَّهَا تَرِدُ وُرُوداً. 📔الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏8، ص: 88 📝ابو ایوب می گوید: 🌹مولای ما حضرت امام جعفر صادق صلوات الله علیه فرمود: دردى نيست مگر آنكه به سوى تن بشتابد و در انتظار است كه چه وقت دستور به او برسد تا جسم را فراگيرد. و در روايتى ديگر فرمود: مگر تب، كه آن هم به راحتى وارد بدن مى ‏شود. 📝عنْ دَاوُدَ بْنِ زُرْبِيٍّ قَالَ: مَرِضْتُ بِالْمَدِينَةِ مَرَضاً شَدِيداً فَبَلَغَ ذَلِكَ مولانا الإمام جعفر الصادق صلوات الله علیه فَكَتَبَ إِلَيَّ قَدْ بَلَغَنِي عِلَّتُكَ فَاشْتَرِ صَاعاً مِنْ بُرٍّ ثُمَّ اسْتَلْقِ عَلَى قَفَاكَ وَ انْثُرْهُ عَلَى صَدْرِكَ كَيْفَمَا انْتَثَرَ وَ قُلِ: «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِي إِذَا سَأَلَكَ بِهِ الْمُضْطَرُّ كَشَفْتَ مَا بِهِ مِنْ ضُرٍّ وَ مَكَّنْتَ لَهُ فِي الْأَرْضِ وَ جَعَلْتَهُ خَلِيفَتَكَ عَلَى خَلْقِكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِهِ وَ أَنْ تُعَافِيَنِي مِنْ عِلَّتِي». ثُمَّ اسْتَوِ جَالِساً وَ اجْمَعِ الْبُرَّ مِنْ حَوْلِكَ وَ قُلْ مِثْلَ ذَلِكَ، وَ اقْسِمْهُ مُدّاً مُدّاً لِكُلِّ مِسْكِينٍ وَ قُلْ مِثْلَ ذَلِكَ. قَالَ دَاوُدُ: فَفَعَلْتُ مِثْلَ ذَلِكَ فَكَأَنَّمَا نَشِطْتُ مِنْ عِقَالٍ، وَ قَدْ فَعَلَهُ غَيْرُ وَاحِدٍ فَانْتَفَعَ بِهِ. 📘الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏8، ص: 88 📝داود بن زربى می گويد: من در مدينه به بيمارى سختى دچار گشتم، اين خبر به گوش مولای ما حضرت امام جعفر صادق صلوات الله علیه رسيد حضرت به من نوشت: خبر بيمارى تو بمن رسيد، يك صاع (قريب سه كيلو) گندم بخر آنگاه به پشت بخواب و آن را روى سينه ‏ات به هر نحو كه شد بريز و بگو: «خدايا از تو خواهم بدان نامت كه هر گاه درمانده‏اى تو را بدان خواند درماندگيش را برطرف كنى و در زمين جايگزينش كنى و او را جانشين خود در روى زمين بر خلقت قرار دهى كه بر محمد و آل او صلوات بفرستى و از اين بيمارى مرا عافيت و تندرستى بخشى». سپس برخيز و بنشين و گندمها را از دور خودت جمع كن و دوباره همان دعا را بخوان و آن را به چهار «مد» (تقريبا يك چارك) تقسيم كن و هر قسمت را به مستمندى بده و همان دعا را بخوان. داود می گويد: من اين كار را كردم و گويا از بند رها گشتم (و فورا بيماريم برطرف شد) و بسيارى نيز اين عمل را انجام دادند و از آن سود بردند. @tebeslami_ir