رُوِیَ عَنْ سَعْدِ بْنِ  الْبَاهِلِیِ: «أَنَّ رسول الله ص اشْتَکَى وَ کَانَ مَحْمُوماً فَدَخَلْنَا مَعَ عَلِیٍّ عَلَیْهِ فَقَالَ رسول الله ص أَلِمَتْ بِی أُمُّ مِلْدَمٍ  فَحَسَرَ عَلِیٌّ یَدَهُ الْیُمْنَى وَ حَسَرَ رسول الله ص یَدَهُ الْیُمْنَى فَوَضَعَهَا عَلِیٌّ عَلَى صَدْرِ رسول الله ص وَ قَالَ یَا أُمَّ مِلْدَمٍ اخْرُجِی فَإِنَّهُ عَبْدُ اللَّهِ وَ رَسُولُهُ قَالَ فَرَأَیْتُ رسول الله اسْتَوَى جَالِساً ثُمَّ طَرَحَ عَنْهُ الْإِزَارَ وَ قَالَ یَا عَلِیُّ إِنَّ اللَّهَ فَضَّلَکَ بِخِصَالٍ وَ مِمَّا فَضَّلَکَ بِهِ أَنْ جَعَلَ الْأَوْجَاعَ مُطِیعَةً لَکَ فَلَیْسَ مِنْ شَیْ ءٍ تَزْجُرُهُ إِلَّا انْزَجَرَ بِإِذْنِ اللَّهِ» سعد باهلى مى‌گوید: رسول خدا(ص) تب کرده بود، من و على(ع) به ملاقات پیامبر رفتیم، رسول خدا(ص) فرمود: تب آزارم مى‌دهد. آنگاه على(ع) دست راستش را بیرون آورد و پیامبر اکرم(ص) نیز دست راستش را بیرون آورد؛ على(ع) دستش را بر سینه رسول خدا(ص) گذاشت و فرمود: اى اُمِّ مِلْدَم! خارج شو؛ چون او بنده خدا و پیامبر خداست. سعد مى‌گوید: رسول خدا(ص) نشست و آزار از دوشش افتاد و فرمود: اى على! خدا تو را به چند خصلت فضیلت داده و از فضیلت‌هاى تو این است که دردها را مطیع تو کرده است و از هر چیزى باز دارى و نهى کنى، به إذن خدا نهى مى‌شود. 📚 بحار الأنوار، ج‏۴۱، ص ۲۰۳ الخرائج و الجرائح: ج۲، ص۵۶۸، ح۲۳ 🆔 @tebevahyani110