❤️ درد اصیل آدمی و دلآرام او «در آدمى عشقى و دردى‏ و خارخارى‏ و تقاضايى هست كه اگر صد هزار عالم ملك او شود كه نياسايد و آرام نيابد. اين خلق به تفصيل در هر پيشه ‏اى‏ و صنعتى و منصبى و تحصيل نجوم و طب و غير ذلك‏ مى ‏كنند و هيچ آرام نمى ‏گيرند، زيرا آنچه مقصودست به دست نيامده است. آخر معشوق را دلارام مى ‏گويند؛ يعنى كه دل به وى آرام گيرد، پس به غير چون آرام و قرار گيرد؟؟؟!!! اين جمله خوشى‏ ها و مقصودها چون نردبانى است و چون پاى ‏هاى نردبان جاى اقامت و باش نيست از بهر گذشتن است. خنك او را كه زودتر بيدار و واقف گردد تا راه دراز برو كوته شود و درين پايه ‏هاى نردبان عمر خود را ضايع نكند.»[مولانا، فیه ما فیه، ص 79] لذا استاد عزیز حاج آقا ادبی حفظه الله روزی در کلاس تفسیر میفرمود؛ «زمین و آسمان را زیر و رو کنید، هر چه کنید آرام نمی شوید. دلارام یکی است، دو تا نمی شود. دل آرام فقط خداست. باید به توحید رسید تا آرام شد.» این خیلی مهم است که درک کنیم که در هر نمازی که میخوانیم باید دیدار با معشوقه خود یعنی حضرت رب العالمین تازه شود و در آن دلآرامی خدا را حس کنیم... این است که مرحوم آیت الله سید علی قاضی (ره) میفرمود؛ «تمام درد و غم های دنیای من تا قبل از تکبیر الاحرام نماز است و تا الله اکبر نماز را می گویم تمام درد و ناراحتی های من به یکیاره از بین می رود. این است که خدا دلارام اهل الله است.» رزقنا الله و ایاکم اجمعین. ✍ سامان (جواد) ابوالقاضی 🆔🔻مؤسسه طب الحیات سابقون: @tebolhayate_sabeqon